Karla gunt een ander oek wa

Het was niet zo druk als voorgaande jaren op de nieuwjaarsreceptie van de provincie Zeeland. Of dat aan het koude weer ligt, de populariteit van deze gang van provinciale bestuurders of iets anders, weet ik niet. Feit is dat er vrijdag tal van plekjes vrij waren in de nu eens warme Grote Kerk en dat in de wandelgangen van de abdij tijdenlang geen ene voetstap weerklonk.
Commissaris van de Koningin Karla Peijs sprak in haar nieuwjaarsspeech als een ware koningin van de Lage Landen bij hoog water. Een oproep tot saamhorigheid was het. “We zouden meer moeten benadrukken dat we elkaar aanvullen en elkaar wat gunnen”, zei ze . “Dan komt iedereen tot zijn recht en maken we er samen een succes van. Dat is mijn oproep voor 2010: Gun een ander ook wat!”
Mooie warme woorden in een kille winter.
Peijs sloot haar toespraak af met een startsein. Het begin van de jaar van de fiets.
Ja, want ZEELAND is komende maanden het centrum der cyclisten. Tot vervelens toe zult U via Omroep Zeeland bestookt worden met het deuntje van Racoons My Town en het bijhorende filmpje waarmee propaganda gemaakt wordt voor het stalen ros en de Zeeuwse dreven. Er zal een boekje gemaakt worden door een meisje met piepstem over fietsen in Zeeland naar analogie van een eerder verschenen gidsje van haar over New York. En we hebben natuurlijk – zo wist gastspreker Mart Smeets toevallig ook – de Tour en de Giro binnen onze Zeeuwse grenzen. Vast voor ettelijke duizenden euro’s liet het pedante boegbeeld van de Nederlandse sportjournalistiek de tourcoureurs via “Krabbendamme” de provincie verlaten.

Op een gegeven moment toonde de regelmatig weigerende elektronica een kaart van Zeeland met de routes van de twee etappes. Binnen via het noorden, de dammen, Schouwen, Walcheren, Bevelanden, weg. De Koningin viert haar jubileum en verjaardag in Middelburg en Wemeldinge en weg. De Four Freedoms Awards worden dit jaar uitgereikt in Middelburg. Peijs somde het allemaal op, maar Karla vergat in haar litanie van leukigheden Zeeuws-Vlaanderen te noemen.

In de koorkerk klonken tijdens de receptie dan ook de eerste oprispingen. “Gun een ander oek wa, hee”, zei de een. “Snap je noe waarom d’r zovee van die vlaggen verkocht zien..”, klonk het in een andere kring.