Bewoners van diverse straten in Sas van Gent voelen zich door politie en overheid in de steek gelaten, omdat ze al tijden last hebben van straatterreur van een groep jongeren. Burgemeester Jan Lonink van Terneuzen onderkent de problemen en belooft een plan van aanpak. En dat is niet voor het eerst. Toen er onlangs in Axel wat oprispingen waren en dik een jaar terug in Zaamslag klonken soortgelijke geluiden uit het stadhuis. Sas van Gent is met zo’n plan ook niet gered. Het ooit zo floreerde kanaalstadje worstelt al decennia met de gevolgen van een vergaande verpaupering. Sinds de sluiting van de suikerfabrieken eind jaren ’80 heeft Sas te maken met een onomkeerbare bevolkingskrimp die zijn weerslag heeft op de lokale economie, de woonomgeving, de voorzieningen en het leefklimaat. De Zeeuws-Vlaamse woningbouwcorporatie doktert aan een renaissanceplan voor het plaatsje maar is bij de uitvoering daarvan beperkt door financiële middelen en de bereidheid van bewoners om mee te werken. Dat renaissanceplan moet naar mijn overtuiging in een veel breder kader geplaatst worden, het project Vitaal Sas dient gereanimeerd te worden en wellicht doen politie en overheden er voorlopig goed aan om het oude politiebureautje (toevallig gelegen in de buurt waar de problemen zich recentelijk voordeden) te heropenen. Sas van Gent verdient in mijn ogen beter.
Politieke partijen, die meedingen naar de nieuw te verdelen raadszetels in maart, en die tot nu toe campagnetechnisch en tactisch nog weinig hebben laten zien – op de groepsfoto’s in de lokale bladen na dan – kunnen de komende weken bewijzen dat ze voor een brede aanpak van de Sasse problemen daadwerkelijk ideeën hebben. Een mooier verkiezingsitem valt er niet te vinden.
