Pim

Tussen alle naargeestige berichten de voorbije dag over familiedrama’s, vastlopende economie, crisisberaden en mislukte coalitiebesprekingen een kleinigheidje dat me tevreden stemt en mij niet alleen. Ook Pim zal blij zijn. Pim Broekhuysen, daar heb ik het dan over. De vleesgeworden Terneuzense liberaal, altijd in de verkeerde corduroy-broeken met blauw colbert (hij moet er inmiddels tientallen hebben versleten), die altijd dacht dat hij via de VVD het wel eens ooit tot wethouder zou schoppen. Dat het liberale smaldeel in de Scheldestad na Wim Gosselaar en Willem de Zeeuw echter zoveel macht en invloed zou verliezen kwam Pim zeer ongelegen. Zo zeer, dat hij de laatste raadsperiode de VVD de rug toekeerde en op persoonlijke titel in de raad bleef bivakkeren. Alleen is echter maar alleen en de kansen op een wethouderschap waren zondermeer verkeken als-ie zich niet tijdig tot een club bekeerde waarbinnen hij uit de voeten kon. TOP/Gemeentebelangen stelde de rangen voor Broekhuysen open in de wetenschap dat-ie op eigen kracht ook wel goed was voor een zeteltje.

Binnen TOP komen liberalen overigens al langer goed tot hun recht, Bram Stoffels kan er over meepraten.
Voor Pim ligt nu – als de coalitiebesprekingen overigens verder voorspoedig verlopen – een jongensdroom in het verschiet. Wethouder van de stede Terneuzen. ’t Zal voor Pim wel even wennen zijn. Telefoneren met Jan en Alleman over allerhande zaken zal niet meer zo frequent mogen gebeuren als voorheen, af en toe zal-ie zijn mond moeten houden (ook bij Ronny aan de stamtafel) en heel wat vaker zal-ie Ella moeten bellen met de boodschap “Het wordt een latertje…”