Perfect day

Het waren de grauwe jaren. Reagan en Thatcher hielden de wereld in hun greep. In de Sovjet-Unie waren ze de weg kwijt, er werd gespeeld met glasnost, maar het wilde niet vlotten. Hier in ons kleine land wilde men kruisraketten plaatsen en een deel van het volk liep ten hoop. Werkloosheid was groot en Fisher Z bleeeerde the Worker door de luidsprekers, Marlise en Pretty Paracetamol. Cruise missiles en Red skies boven ons paradijs. John Watts, de zanger van de Britse band, hief het waarschuwende vingertje, op catchy deuntjes. Perfect day haalde de hitlijsten bij lange na niet, alleen in Australië in 1989. Toch een lekker nummertje. Voor de liefhebbers.[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=XS7vZJ00CCo&hl=nl_NL&fs=1&]

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in ECHO ; Geluiden van toen met tekst van nu.. Bookmark de permalink.