Sperti & JP

Sperti verzacht de pijn, vermindert de jeuk, maar heel wat CDA’ers hadden vandaag de zalf niet bij de hand om de klachten aan te pakken. Voor velen op verkiezingstoernee was het dus doorbijten. Ook voor nummer twee op de kandidatenlijst, Ank Bijleveld, die Zeeland aandeed. De demissionaire staatssecretaris zou volgens berichten in diverse media staan te popelen van ongeduld om haar leider Jan Peter Balkenende op te volgen, maar Bijleveld zei in Sluiskil dat helemaal niet gezegd te hebben. Integendeel, ze stond voor de volle honderd procent achter JP.
Volgens de bewindsvrouwe zou oud-journalist en VVD-kamerlid Ton Elias de geruchten over haar vermeende ambities hebben gelanceerd met het doel onrust te stoken. En zijzelve zegt niets van een opvolging van Balkenende te willen weten, sterker nog, op het moment dat die berichten in de media verschenen kreeg Ank een sms-je van haar dochter met een zeer stellige boodschap: “Je doet het niet.” En daar legt Ank zich als goede moeder bij neer.
Tegenover de oude media gaf Bijleveld aan “zich niet helemaal in de geruchten te herkennen”. “We hebben een geweldige lijsttrekker met veel veerkracht. De wedstrijd is nog steeds aan de gang en hij duurt nog tot en met 9 juni. Ik wil niet nabeschouwen voordat de wedstrijd over is. Het CDA is als het Duitse voetbalteam (oooeh wat een pijnlijke vergelijking). We vechten door tot de laatste minuut en eerder geven we niet op.” Dat was dan de officiële versie.
CDA-Zeeland voorzitter Wybe de Graaf zei overigens teleurgesteld te zijn in partijleden die via de media naar buiten hebben gebracht dat de CDA-top niet meer geloven zou in een overwinning. “Dat is buiten alle proporties”, sneerde de vader van Balkenendes spin-doctor. De Graaf gaf ook aan dat die geruchten ook niet uit de CDA-top komen. “Ik heb er niets over gehoord, niemand uit de top heeft er ook maar iets over gezegd. Nee, dit zijn allemaal vuile spelletjes.”
Ja, vuile spelletjes, ook Harry van Waveren, het Zeeuwse CDA-kopstuk wou er op de bijeenkomst in Sluiskil wel even bij stil staan.
“Als je zo het mes in de rug krijgt, dan voel je je natuurlijk gehavend, gekwetst, maar het is nu zaak om de recht te rechten en de boodschap van het CDA eenduidig uit te dragen, ons verhaal met het evangelie als richtsnoer en met onze eigen waarden… ”
En Balkenende, die in Den Haag campagne voerde, had niet het gevoel dat-ie met messen in zijn rug liep of aan de verzachtende werking van de Spertizalf toe was. Nee JP toonde de Zeeuwse spirit van worstelen en weer boven komen. “Ik ben een Zeeuw”, gaf hij de mediamensen mee, “als er op een gegeven moment tegenwind is, dan fiets ik gewoon wat harder.”
Nou, een oude schoolkameraad van de premier in Kapelle plaatste in Sluiskil toch wat vraagtekens bij de stoere taal van JP. “Hij was voor zover ik me herinner niet zo’n echte fietsfanaat en bovendien moest-ie elke dag maar zeven kilometer op en neer. Dat is natuurlijk geen afstand…”
Zo liet zelfs een oude schoolkameraad de Zeeuw een beetje in de steek.
Pijnlijk.
Sperti.