D'Ossenisser hekkens

Maanden terug brak er in het zo rustige Ossenisse een kleine volksopstand uit omdat op de Scheldedijk een hekwerk was neergeplant dat voor bewoners en dagrecreanten de toegang tot de Scheldeboord onmogelijk maakt. Dat gevoegt bij het feit dat bij de laatste dijkverzwaring het asfaltpad voor fietsers vervangen bleek te zijn door amper berijdbare grastegels bracht de plaatselijke bevolking en de Ossenisser dorpsraad behoorlijk in beweging. Waterschap, provincie en gemeente werden gemaand de vermaledijde hekwerken – die vogels in het schorgebied een betere bescherming zouden bieden – moesten weg. Strand, schor en dijk moesten weer toegankelijk worden als vanouds voor mens en dier. Het hekwerk van Sins werd zelfs een verkiezingsitem en hoewel alle partijen met hand op hart beloofden alles in het werk te zullen stellen om de “hekkens van den dijk”te krijgen, kwam er van die beloften nix, nada, niente terecht.
Overleg tussen alle betrokken instanties en de dorpsraad volgde. Er werd gezocht naar oplossingen, naar compromissen, naar een definitief voorstel waarin ook de gevreesde Vogelbescherming zich in zou kunnen vinden.
En dat voorstel kwam er.
“De overheden, Vogelbescherming en de dorpsraad Ossenisse hebben een akkoord bereikt over de oplossing voor de hekwerken en afrasteringen op de zeedijk in Ossenisse.” Met die woorden bewerkte burgemeester Jan Frans Mulder een week of wat terug de ongeduldig wordende Hulster raad. Een van de belangrijkste maatregelen die getroffen zou worden, was volgens Mulder de aanleg van strekdammen dwars over het gebied, waardoor er op en aan de zeedijk weer meer ruimte is voor recreatie.
Over de hekwerken (al dan niet weg) hield Mulder echter een slag om de arm. “Het optimistische resultaat van het meest recente overleg is, dat eigenlijk alle partijen zeggen dat ze zich in deze oplossing kunnen vinden. Niet alle hekken en obstakels kunnen weg, maar op de belangrijke plaatsen is weer recreatie mogelijk en dat vindt de dorpsraad acceptabel”, wist hij.
Het alternatieve plan voor de afsluiting van de Zeedijk in Ossenisse zou eerst binnen GS besproken worden en vervolgens op 28 juni in de inspraak gaan.
Inmiddels is duidelijk dat de standsorganisatie van al het gevogelte zich NIET in het gevonden alternatief kan vinden en reeds gedreigd heeft weer te zullen gaan procederen. En de dorpsraad van Ossenisse. Nou, die dacht akkoord te kunnen gaan met een redelijk alternatief, maar heeft inmiddels in de gaten gekregen dat de hekwerken – ondanks toezeggingen of laten we ’t voorstellen noemen – helemaal niet verdwijnen, heeft ook in de gaten gekregen dat het recreatief gebruik van het zogenaamde putjesstrand beperkt wordt tot vier maanden, terwijl dat vroeger gewoon een heel jaar door toegankelijk was. De dorpsraad heeft ook in de smiezen gekregen dat het hele strekdamverhaal gebruikt is om mensen in verwaaring te brengen en heeft ook ontdekt dat fietsen op de zeewering gewoonweg niet meer gaat.
Eigenlijk voelt Ossenisse, dorpsraad incluis, zich een oor aangenaaid, bedonderd, beduveld en niet voor de eerste keer.
Het wachten is op kortstondig geronk in nachtelijke uren.
Dat hoort men in Hulst en Middelburg toch niet.