Verkiezingen in aantocht

Die oud-CDA-wethouder uit Terneuzen had kostelijk genoten vorige week in Heinkenszand. Een busreisje had-ie er voor over om Harry van Waveren zijn aftocht mee te maken. Zijn stem ging naar Patricia, simpelweg, omdat Harry hem het tijdenlang onmogelijk had gemaakt iets van zijn werk te maken.
En zo waren er meer CDA’ers, vooral van katholieke huize, die ronduit blij waren van Frisse Harry verlost te zijn.

Maar of het CDA nu zoveel winst zal halen uit Van Waverens vetrek moet nog worden bezien. Ik reken daar niet op. Integendeel. Was er landelijk bij de laatste verkiezingen sprake van CDA- of liever Balkenende-moeheid; ik geloof niet dat met het aantreden van het beige kabinet (bruin is beledigd) die lamheid verdwenen is.
Ook in Zeeland – waar het CDA als een groene schimmel gewoon voortwoekert – zal het kiezersvolk de christen-democraten niet altijd even vriendelijk gezind zijn. Je ziet het, je voelt het, met de waterschapsverkiezingen in aankomst is het CDA nergens. In het CDA-bolwerk, waar Denis Steijaert toch zijn stemmetjes moet vergaren, speelt de lokale CDA-wethouder Adri Totte met zijn bezuinigingsvoorstellen Steijaert bepaald niet in de kaart.
En dat het oude stemmenkanon Miel de Kock niet voor het CDA optreedt, maar voor de Zeeuws-Vlaamse Waterschapspartij van Jos Verdurmen zal Denis en het CDA ook behoorlijk wat pijn gaan doen.
Want Jos en zijn club zijn overal te vinden. De VVD mag dan verkiezingsaffiches geplakt hebben bij Belgische restaurants (daar komen onze kiezers) Verdurmen heeft heel Oost-Zeeuws-Vlaanderen beplat met affiches van hem, van Miel en van zijn partij.
En de populisten zijn ook overal.
Bij vergaderingen,
in café’s en op de markten.
En het CDA is vooralsnog nergens…