Banken gaan – de mondiale crisis ten spijt – met gewone kleiine klanten om als een boer met een plakkaat koeienstront. Je wordt op de grote hoop gekeild of achteloos terzijde geschoven. En dan heb ik natuurlijk niet over die baliemedewerkers, de accountmanagers en dergelijke, de mieren van het bankwezen, nee, dan heb ik het over de apparatski, de bonzen, de bazen – wat ik eerder noemde – de banksters. Ze denken zich nog steeds – omdat ze over het smeermiddel van de wereldeconomie gaan – alles te kunnen permitteren. Bij ABN zit er momenteel ook zo’n zootje, dat nota bene uit de staatsruif vreet. Mijn aversie jegens de heren groeit met de dag.Sinds bankiers in al hun wijsheid besloten hebben om Fortis en ABN ineen te schuiven is mij gebleken dat daarvan dus geen sprake is; Fortis wordt gewoon opgevreten. En Fortispersoneel uitgekotst.
Ik ben – ik heb dat al eens eerder verhaald – via de vroegere bondsspaarbanken (dus voor de gewone menschen) bij Fortis terechtgekomen. Dat ik daar uiteindelijk ben gebleven had weer te maken met mijn vertrouwen in de lokale bankmanager, eerst senior, vervolgens junior. Junior wordt nu geslachtofferd en dat steekt me. Niet zozeer om het persoonlijk lot van de medewerker – nee, die zal met zijn ervaring best nog wel ergens terecht komen – maar omdat ik dus bij de eerste de beste gelegenheid door een ABN’er belogen ben. Onlangs gaf een groepje ABN-bankmedewerkers voor de ondernemersvereniging een korte presentatie over de fusie en de gevolgen. Na het gladde praatje met haperende sheets vroeg ik de dame die klaarblijkelijk de leiding had over er voor het personeel van de Fortisvestiging alhier kwalijke gevolgen te verwachten waar. Het lang eind vrouw zei me nee, maar amper drie handen schuddend ver bleek dat junior het banciaire schip kon verlaten…
Nou ja.
De voorbije weken heb ik op gezette tijden post gekregen van de bank die mijn bank eigenlijk niet meer is. In eerste instantie ging de brichten over ineenschuiven, moeilijke operatie, met voortvarendheid ladiela-ladieda…Maar ik moest als Fortisklant niet jammeren, want de fusie zo gladjes verlopen en ik zou er niks van merken. Nou, dat is ook niet waar. De brievenstroom welde aan, ik kreeg te horen dat bepaalde producten zouden blijven, dat bepaalde producten geld zouden gaan kosten en dat producten waarvoor betaald diende te worden bij Fortis bij ABN nog wat duurder zouden worden.
Het aantal spaarrekening werd gereduceerd, maar en passant werd ook de rente nog wat teruggeschroefd en hedenvandaag…
Hedenvandaag viel na de middag zou apparaatje voor internetbankieren in de bus.Geen Fortisgevalletje, nee, een ABN-geval. Een E-dentifier2, ja noem het maar wat.
Inclusief een brief een beschrijving en usb-stick.
Als mijn moeder zo’n pakket zou krijgen zou ze – zeker na de vele brieven – op zoek gaan naar een andere bank.
Naar een waar nog mensen werken, waar je nog klant bent en niet eerst door een e-dentifier moet worden gesleurd.
Ik neem het in overweging. U ook?
Mag ik u er aan herinneren dat uw partijgenoot, de heer Wouter Bos, in zijn hoedanigheid van grootaandeelhouder namens de Staat besloten heeft dat Fortis en ABN AMRO samengevoegd moesten worden? En dat vervolgens de Europese Mededingings Commissie dat goed vond, onder voorwaarden dat ABNAMRO een flink stuk bank aan de Deutsche Bank (tegen een afbraakprijs) verkocht? En dat de heer W. Bos (Minister van Financiën – PvdA) dit dan toch maar de beste oplossing vond en als duur maar onontkoombaar voorlegde aan de Tweede Kamer? Welk PvdA-partijcongres heeft hier ooit één seconde aandacht aan besteed? Ze praten véél liever vrijblijvend over Verweggistan.
Geachte heer Gremberghe, socialisten verwonderen zich altijd achteraf over hoe hun beleid uitpakt, als het te laat is. Het siert u overigens dat u bereid bent om er in geschrifte op terug te komen.
Nevertheless, vote something else next time.
Uw veronderstelling dat het heerschap Bos een partijgenoot van mij zou zijn is geheel onjuist, tenzij Wouter Bos ingezetene is geworden van de schone gemeente Hulst en toegetreden is tot de belangengroepering Algemeen Belang Groot Hulst. Ik heb het laatste voor de goede orde even nagetrokken en daar is dus ook geen sprake van.
En voorts socialistische verwondering is mij ook vreemd. U zou beter moeten weten als fervent bloglezer. Vanaf den beginne heb ik mij kritisch uitgelaten over de wijze waarop de bankencrisis in binnen-en buitenland is aangepakt. Dat zal ik blijven doen.
Maar is het dan eerlijk van u om de bankencrisis en de wijze waarop die wordt aangepakt, uit te vergroten naar de mensen waarom het gaat. Ik vind uw aanpak wel erg populistisch en getuigen van domheid.
Overigens gaat er bij de nieuwe ABN AMRO ook personeel van de oude ABN AMRO uit, nog meer zelfs dan van de oude Fortis. U moet zich wel goed informeren natuurlijk…
Beste Fer,
Natuurlijk begrijp ik ook wel dat er bij het oude ABN mensen geslachtofferd worden. Dat is pijnlijk, vooral voor de mensen die het betreft, die omwille van de arrogantie van de hogere orde, nu worden gedupeerd. Veel bankpersoneel schijnt dat niet goed in de gaten te hebben. Wat het stuk zelve betreft ik werd daarin belogen en dat vind ik slecht. Ik ben van jongsafaan verknocht geweest met het bondsspaarbankenwezen, omdat ik – en met mij velen van gewone komaf – het personeel bij die banken kenden en vertrouwden.
Dat vertrouwen is weg en daar gaat het mij om. Dat is geen populisme, maar een simpele gevolgtrekking.
In het kort is de conclusie dat er door de banken weinig is geleerd van de crisis.
Het bankleven gaat gewoon verder op de oude voet.
Jammer dat deze kans in tijden van crisis niet is benut voor nieuw financieel denken.
De reden is dat de basis van het verdien model de verkoop van producten is en liefst zo veel mogelijk , dan creëer je rare managers!
Ik zou het liefste al mijn geld in een oude sok stoppen en onder de matras leggen, dan weet ik zeker wat er met mijn geld gebeurt. Helaas hebben alle banken onderling al lang geleden afgesproken dat hun producten als hypotheken en verzekeringen niet in contanten aan de balie voldaan kunnen worden. Je kunt je er dus ook op geen enkele manier aan onttrekken.