Waterschap en bloedarmoede

Ik kon hedenvanavond niet aanwezig zijn op het lijsttrekkersdebat in het kader van de waterschapsverkiezingen in Terneuzen. Ik had andere besognes. U zeker ook. U had ook dringende zaken af te handelen, moest klussen of iets doen voor de vereniging. Oh, ja, mantelzorg, ja dat is ook natuurlijk belangrijk. belangrijker dan het waterschap zeker. Alhoewel volgens Popje Poppelaars, sinds jaar en dag de beste buurman van alle Zeeuwen, is het waterschap – dat nieuwe dat er moet komen – heeeel belangrijk en de komende verkiezing namelijk nog belangrijkerder. Ja, u moet naleijk iemand in het bestuur gaan posteren die namens u “de juiste afwegingen maakt tussen veiligheid,natuur, recreatie, landbouw en kosten om uw voeten droog te houden.” Leuk he, dat toontje, aanspreken met U en het werk van het schap populariseren toty het drooghouden van voeten. Nou, voor dat laatste zorgen mijn schoenen gelukkig nog, maar alla.
U bent dus niet naar die bijeenkomst met Fons de Poel geweest.
U heeft zich niet op de hoogte kunnen stellen van de standpunten van de lijsttrekkers van de verschillende partijen.
U had andere besognes.
Maar Brandpunt De Poel had het wel in de gaten hoor, dat tussen al die kandidaten (meer dan 170) slechts een enkele belangstellende burger liep of zat.
Het was dus een avond die volledig in het teken stond van politieke inteelt. Helaas.

Ook de huis-aan-huis verspreide informatiekrant voor de waterschapsverkiezingen doet mijn democratische hart harder kloppen.
Integendeel. Een brei aan letters
Lees hoe u moet gaan stemmen straks en u zegt direct “dat is aan mij niet besteed”.
Lees de cliché-verhaaltjes van de verschillende partijen die – op de Partij voor Zeeland na – allemaal hetzelfde willen, u hetzelfde beloven en zich allemaal profileren bij typische waterschapslocaties. Godallemachtig wat een oubolligheid. Zie die vier kruisridders van de SPP bij elkaar staan; alleen Willem de Visser durft zijn handen langs zijn lijf te houden. Zie die hostesstypjes van de VVD… Op vrijwel elke lijst dringen oud-gedienden uit gemeentelijke, provinciale, ja zelfs nationale politiek als te kiezen deskundige. Daar zijn ze weer, die Siem Buijs, Frans van Kollem en Jikkie van der Giessen en Paul Weemaes.
Het moge duidelijk zijn dat de Zeeuwse politiek in brede zin kampt met ernstige bloedarmoede, dat zal bij de volgende, de provinciale, verkiezingen nog eens nadrukkelijk tot uiting komen.
Het werk, de taken van het waterschap zijn in dit landbelangrijk. Zeker, maar ik betwijfel ten zeerste dat daar een bestuursapparaat voor nodig is dat amper over maatschappelijk draagvlak kan bogen. Draagvlak dat na de fusie alleen maar verder zal afnemen. De waterschapspartij Zeeuws-Vlaanderen zal daar weinig aan kunnen verhelpen.