Op Noord-Beveland woont al jaren een goede vriend van ons.
Jan Schuurman Hess.
Een man met een zacht karakter, een goede kop verstand en een prima pen.
Ooit schreef hij dagelijks als Hollander nota bene in de Belgische krant der Roden, de Morgen.
Jan heeft wat met Zeeland, de hoge luchten en de lege polders, de mensen en hun wensen.
Jan denkt ook nog na over wat politieke partijen zouden moeten zijn en doen. Nastreven wat mensen met soortgelijke idealen of wensen willen. Een jaar of wat terug maakte hij een lange trektocht door Zeeland om te achterhalen wat het volk nog wou. Hij liep – in etappes – van de Prosper tot thuis in Kats, en passant pratend met gewone mensen, boeren en buitenlui, burgers en bestuurders.
Hij vernam veel, maar ik weet niet of Jan er echt vrolijk van werd of Jan nieuwe perspectieven kreeg.
In een vrijwel verstopt weblog op de site van PvdA Zeeland zette Jan zijn gedachten en ervaringen uiteen.
Goed om dat met oog op de komende statenverkiezingen nog eens te lezen…
Hij schrijft:
“…Ik vind dat we altijd helder moeten maken aan welke kant we in de samenleving staan. Wanneer we het niet meer nodig vinden om ons te verbinden met de overgrote meerderheid van de bevolking, en we onderdeel zouden worden van de decadente elite, dan drijven we het hart van de samenleving naar apathie, naar onverschilligheid, naar nationalisme of extremisme. Dat kan toch net de missie zijn van de sociaal-democratie?
Ja, maar zullen mijn partijgenoten zeggen die nu juist overtuigd zijn van het goede van ontpolderen… Dit alles is de balans die we na lang vergaderen hebben gevonden tussen economische vooruitgang en natuurbelangen. Dat is wat Thijs Kramer beoogde en wat Luuk Blom de werelddeal noemde. Dat zijn onze partijgenoten, sociaal democraten, die kunnen we niet in de steek laten. Hoeft ook niet. Gisteren is gisteren; morgen is een nieuwe dag.
Ik ben er van overtuigd dat de ideeën van Thijs Kramer integer en goed bedoeld waren, maar, achteraf gezien, ook eenzijdig, onvolledig en eigenlijk contra-productief. Wat Thijs probeerde, en waarvoor hij groot draagvlak vond in bestuurlijk Zeeland, Nederland en Vlaanderen, was de trits: toegankelijkheid, natuurlijkheid en veiligheid op de Westerschelde. Wat Thijs Kramer en Luuk Blom vergaten in hun strategieën, waren de burgers, waren de sociaal culturele en historische achtergronden van deze samenleving. Dat is wezenlijk de grote vergissing geweest in dit ontpolderdrama, in het hele voorbereidingstraject van PROSES, en de daarop volgende besluitvorming in het bestuurlijke en politieke milieu.
Ik vind dat we dit als sociaal democraten onder ogen moeten zien, en moeten erkennen. Als we economische doelen hebben, en zorg willen dragen voor natuur en milieu zullen we dat moeten doen vanuit en in samenspraak met de samenleving. Burgers willen niets liever dan serieus worden genomen en verzetten zich niet tegen ontwikkelingen, zoals de decadente elite zo graag beweert om aan haar luxe posities vast te kunnen houden. ”
Ik weet niet of veel van de sociaal-democratische kandidaten dit verhaal hebben gelezen…
Beste Conny,
Ik heb nog een stukje meegelopen en ook een discussiebijeenkomst in De Halve Maan bijgewoond. Met Europarlementarier Dorette Corbey en Lia Roefs. Ik ken Jan z’n worsteling ook uit de nodige gesprekken die ik met hem heb gevoerd. Een integer man waar ook ik alle bewondering voor heb.
Binnenkort gaat hij weer lopen. Ik ken niet de exacte data en ik dacht dat hij ergens aan d’n overkant ging stappen. Had ik de tijd, zou ik best wel eens mee willen stappen. Ook iets voor jou? Frisse lucht, goede beweging en een goed gesprek. Wat moet men nog meer?
Mevrouw zou trots op je zijn, een halve marathon met de benenwagen.
Geen denken aan..
http://gijsberg.wordpress.com/2010/01/29/ontpolderen/
De wandeling van Schuurman Hess was natuurlijk puur populisme. Schuurman Hess sprak met wat grondeigenaren in Perkpolder en nam klakkeloos hun mening over. Het standpunt van Schuurman Hess werd meer gevoed door emoties, dan door argumenten. Schuurman Hess kwam met een ridicuul alternatief Plan Perkpolder. Geen dikke nekken golfbaan, maar daarvoor in de plaats een polo veld. Uitgerekend de meest elitaire sport denkbaar!! Daarnaast geen bungalowpark, maar ‘de ploat’ vol met zonnepanelen en Wubbo Ockels zijn vliegers boven de Perk met daarin windmolens. Ik hou op zich wel van zulke vooruitstrevende ideeën, maar in Zeeuws-Vlaanderen moet werkgelegenheid altijd het uitgangspunt zijn bij nieuwe grootschalige ontwikkelingen en het plan van Jan jaagde alleen maar mensen weg en werd werkelijk niemand beter van, behalve de boer die voort mocht ploegen.
Van het artikel kreeg ik toch een rare smaak in de mond, en voila, er kwam een artikel langs dat mij een betere smaak gaf.
Een onderzoekster van de VU kwam met een promotie-onderzoek waarin een case study is uitgevoerd waarin onder ander werd geconcludeerd:
“Uit de eerste casestudie van Schaafsma’s onderzoek komt naar voren dat bewoners van Zeeland bereid zijn extra waterschapsbelasting te betalen voor betere kwaliteit van recreatie en natuur bij Breskens, Saeftinghe en Braakman.”.
Hieruit kun je afleiden dat het draagvlak wel groter is dan wordt gesuggereerd.
Daarbij kom je altijd tot de vraagstelling: ga je met ontwikkelingen beginnen tot de bevolking met ideeen komen? Of is de ‘burger’ reactief? Moet hij niet overtuigd worden van de nieuwe ideeen die door anderen zijn ontwikkeld. Dat hierbij voorbeelden van zijn dat het wel is gelukt: Tureluur. Daar is op stille wijze, in goed overleg en naar ieders tevredenheid, iets bereikt.
Daaraan wil ik dan wel toevoegen dan mijn broer niet de kans heeft gehad om het draagvlak te creeren, die tijd was hem niet gegund. Zeker als je reacties krijgt van mensen uit het gebied van Waterdunen: “was Thijs er nog maar”.
Kortom zoveel elitairs zat er niet achter, wel visionair en dan is het je taak als bestuurder om mensen in je ideeen mee te krijgen, naar ze te luisteren en daar waar gewenst consessies te doen en volgens mij is daar niets elitairs aan.
Plan Tureluur- Quote: “Daar is op stille wijze, in goed overleg en naar ieders tevredenheid, iets bereikt.”
Naar ieders tevredenheid? Daar zou ik wel eens cijfers van willen zien – hoeveel mensen, op welke wijze ze te maken hadden/hebben met de gevolgen van het plan, hoe groot die tevredenheid is. Bron?