De lobbyist en de Majesteit

Zou Henk er de hand in gehad hebben? Henk, Henk de Vlaming, de Zeeuwse lobbyist. Zou die in weerwil van de wens van premier Mark de Majesteit geadviseerd hebben om toch maar een vorkje te gaan prikken met de Sultan van Oman. En dat dan met het oog op de Zeeuwse economische belangen. Zou Henk de Majesteit op pad hebben gestuurd om de Omaanse order voor schepen van de Damen Shipyard te Vlissingen veilig te stellen?
Gossie, als dat eens waar mocht zijn, wat zou die De Vlaming dan nog voor Zeeland kunnen betekenen.
Dan bereikt die man dingen die we nooit voor waar hadden geacht.
Maar ja,
wie zijn oor even te luister legt.
In Middelburg, dan wel in het Haagje,
zal weinig over Henk, Henk de Vlaming, de Zeeuwse lobbyist vernemen.
Een half jaar werd de man op missie gestuurd, maar sindsdien is het erg stil gebleven.
In de hele discussie rond een eventuele nieuwe kerncentrale speelde Henk klaarblijkelijk geen rol.
Ook het vertrek van weer een nieuwe trits aan overheidsinstellingen – van OM tot politie – wist Henk niets te keren of te beinvloeden.
Ook in heel het gedoe rond de ontpoldering; geen Henk gehoord.
Zelfs niet in de krimpdiscussie speelt de Zeeuwse lobbyist geen rol en of Henk nog recentelijk meegereisd is naar China, voor een windmolenorder, is volstrekt onbekend.
Het heeft er alle schijn van dat Zeeland Henk de Vlaming op pad gestuurd heeft voor een onmogelijke missie en nog wel zonder bestuurlijke TomTom. Henk waar ben je? Wat doe je?
Kan het geplaagde Zeeland nog wel op je rekenen?

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in DAAR : Zeeuwse zaken, GINDER; Nationale en internationale zaken, HIER ; Zeeuws-Vlaamse zaken met de tags , , . Bookmark de permalink.

Eén reactie op De lobbyist en de Majesteit

  1. Boef schreef:

    Umm,
    wat dacht je van een ouderwets interview bijvoorbeeld telefonisch of zoals tegenwoordig met een camera erbij.
    Dat is toch journalistiek, het stellen van DE vragen?
    Ik mis dat wel eens in de pers, vooral in de provinciaal gesponsorde, waar blijven toch de goed verpakte pijnlijke vragen.

Reacties zijn gesloten.