Ontslagen en tekorten

Door de fusie van de twee Zeeuwse ROC’s verdwijnen er ruim veertig fulltime arbeidsplaatsen, gaan er 49 van de ruim 400 opleidingen verloren en beginnen de onderwijsinstituten aan een nieuwe avontuur onder één noemer met een structureel tekort van ruim vier miljoen euro. Als dat de voordelen van een vrijwillige fusie zijn, dan zou ik niet eens aan dat toenaderingsproces begonnen zijn.

Het bericht over de fusiemaatregelen leidde vreemd genoeg de voorbije week niet tot boze oprispingen van politieke groeperingen, standorganisaties of wat dan ook. Het lijkt of Zeeuws-Vlaanderen zondermeer genoegen neemt met het opheffen van het ROC Westerschelde, dat juist het voorbije jaar in financieel opzicht de weg terug had weten te vinden en het boekjaar 2010 afsloot met kleine zwarte cijfertjes, nadat het jaar ervoor de exploitatie nog geëindigd was in tonnen in het rood. Politiek en bestuurlijke Zeeuws-Vlaanderen hebben zich de voorbije maand slechts bezig gehouden met de discussie rond de hoofdvestiging na fusie. Terneuzen of elders in Zeeland. Wel daarover is door de twee instellingen nog niets gemeld.
De fusie – zo is althans het uitgangspunt – moet Zeeland vrijwaren van een teloorgang van beroepsopleidingen. Welnu er verdwijnen er een kleine vijftig op een totaal van ruim vierhonderd. Het betreft hier opleidingen die gevolgd worden door een zeer klein aantal leerklingen. Eigenlijk zijn dat er nog veel meer – circa honderd om precies te zijn – maar door nu samen te gaan werken kunnen die opleidingen vooralsnog in Zeeland worden gehandhaafd. Hoe lang valt moeilijk te zeggen. Als het Rijk randstedelijke normen blijft hanteren voor de criteria om een opleiding te kunnen beginnen of handhaven blijven ook deze opleidingen op de schopstoel zitten.
En dan hebben we het nog maar niet over de financiële positie van het fusieinstituut. Starten met een tekort van ruim vier miljoen euro structureel lijkt mij een verre van goede basis op te beginnen.
En de studenten? Ach, die hebben er op hun beurt voor gezorgd dat het aantal gevallen van ongeoorloofd schoolverzuim het voorbije jaar met driehonderd procent is gestegen. Zou dat iets zeggen over de positie van ons middelbaar beroepsonderwijs?