Het gaat niet goed met de omroep…

Het gaat niet goed met de Zeeuwse Staatsomroep. Met een bijna sardonisch genoegen meldt het Zeeuwse Halfformaat deze week dat “het aantal luisteraars en kijkers van Omroep Zeeland is in vijf jaar tijd fors teruggelopen. Ook wat het marktaandeel betreft heeft de regionale zender flink ingeboet, blijkt uit cijfers van het bureau Intomart en de Stichting Kijkonderzoek. Vooral de televisie lijkt in een vrije val terecht te zijn gekomen. Keken in 2006 wekelijks bijna 250.000 Zeeuwen naar de regionale zender, vorig jaar waren dat er zo’n 175.000. Het aantal luisteraars is gedaald van ongeveer 120.000 naar rond de 90.000 mensen wekelijks. Daarentegen stijgt wel het ‘unieke bezoek’ aan de internetsite van de omroep tot ruim 60.000 per week. ”

Tja, Omroep Zeeland.
Het loopt allemaal niet zo lekker en dan roept de scheidende Zeeuwse mediapaus, Harry van Waveren, ook nog eens dat de financiering van de omroep beter in zijn geheel voor rekening moet komen voor het Rijk. Het kan ook anders worden gelezen. De vertrekkende gedeputeerde vindt dat de provincie geen middelen meer steken moet in wat onze rampenzender heet. Nu is het juist de provincie geweest die Omroep Zeeland op gezette tijden juist inzette om dure zendtijd te vermorsen. Denk eens aan al die oninteressante statenvergaderingen die vrijwel integraal werden uitgezonden en waarmee – denk ik – weinig kijkers en luisteraars een genotvolle buisdag werd geschonken. Daar staat tegenover dat tv-makers bij de Omroep de voorbije jaren te weinig kansen werden geboden om programma’s die wel aandacht zouden genereren te maken. Ik weet dat er een plan was om de ontpolderingsaffaire in een reeks te verwerken, maar dat het er nooit van is gekomen. Jammer, denk ik dan.
Zo waren er wel meer goede ideetjes, maar nee, er werd te makkelijk op safe gespeeld. Met een duur verkiezingsprogram, maar dat mocht ik van de ingehuurde de Rotterdamse programmamakertjes niet zeggen, met de saaie Zeeuw van Vlaanderen (dik gesubsidieerd) en verkapte speurtochtjes in woord en beeld. Een paar jaar geleden sprak ik met hoofdredacteur Edwin de Kort over zijn plannen om zijn mensen meer journalistiek werk te laten doen. Meer gericht op de nieuwsgaring in de provincie, minder gericht op speelse programma’s. Omroep Zeeland moest de nieuwsbron in de provincie worden, dat zei hij.
Ik heb niet de indruk gekregen dat die ommezwaai verwezenlijkt is.
En dat vind ik jammer, temeer omdat er bij de Omroep toch een aantal goede journalisten rondloopt die meer en beter werk zouden kunnen afleveren. Daar staat tegenover dat ook de omroep een behoorlijke brok aan ervaring verloren heeft de afgelopen jaren. En dat wreekt zich. Overigens niet alleen bij de Omroep, ook bij de PZC, waar het collectief geheugen behoorlijk is geslonken.
De PZC moet overigens ook niet te juichend doen.
Sinds hoofdredacteur Peter Jansen in juli 2006 bij zijn aantreden riep dat er een ‘andere, betere krant’ onder zijn leiding zou worden gemaakt is ook de PZC in een vrije val terechtgekomen. Het laatste kwartaal van 2010 werd afgesloten met 49.355 betalende abonnees. Een dikke 600 minder dan een jaar daarvoor en de bodem van de put is nog lang niet in zicht. Sterker nog, ik denk dat de media in Zeeland meer van de krimp te vrezen hebben dan de meeste gemeenten. Wellicht kan Scoop daar binnenkort nog eens een onderzoekje naar doen.
Voor krant en omroep zou zo’n onderzoek wellicht aardige kopij kunnen opleveren,
alhoewel,
media hebben de neiging liever te zwijgen over de eigen tekortkomingen.