Rutte en Robesin

Het Torentje mag geen marktplaats worden voor partijpolitieke zaken, wist Job Cohen met gespeelde verongelijktheid te melden in het debat en meisje Sap vond dat Rutte een stemmenronselaar was en Roemer meende dat de premier de schouders van Johan Robesin niet had mogen masseren. En Marianne Thieme had het over een torentjesarrangement en Pechtold, ach die kon mooi razen en Rutte een beetje pesten door ‘m verschillende malen te vragen of hij bereid was voor een ontpolderingsalternatief 250 tot 270 miljoen extra te betalen. Zoniet kon hij dan daags voor de Eerste Kamerverkiezingen melden wat de plannen van het kabinet met betrekking tot het ontpolderingsdossier dan wel waren.
Ruim drie uur werd er in Den Haag gesproken over het bezoekje van Partij voor Zeeland voorman Robesin aan de premier en schaduw-premier Wilders. Drie uur verspilde tijd wist Wilders. Ook al omdat Robesin, Robbessin, Robezin en zelfs Robesson (een keer) niets beloofd was, geen deals, 0,0 niks.

Met verbazing en groeiende ergernis zag ik het aan.
Ergernis, omdat Rutte -als het om het ontpolderen ging – het dossier niet goed kende. En dat moest ook niet vond de premier.
Dat-ie het dan ook voortdurend over de Jonkvrouw Hedwigepolder had vond ik vreemd.
Zou die dan toch echt een alternatieve polder gevonden hebben.
Hij noemde zich op een gegeven moment ook nog eens premier van alle polders.
Ligt er ergens een Jonkvrouw Hedwigpolder?
Of is er kortelings snel een polder van een nieuwe naam voorzien.
Om de Partij voor Zeeland te plezieren?
Ik weet het niet.
Ik weet wel dat er een Jonkvrouw Annapolder is en een Hertogin Hedwigepolder bestaat.
Maar verders?
En Johan Robesin?
Die gaat de Kamer een open brief sturen waarin hij haarfijn gaat uiteenzetten wat er besproken is. Over het debat was hij duidelijk:
”Het was een mengelmoes van ongefundeerd wantrouwen, klinkklare leugens en nonsens uit de media. Wat over mij is gezegd, raakt kant noch wal”, aldus de man van de dag.