Onderonsje Henk en Karla over vlas

Ïk moest het even goed lezen. “Commissaris van de koningin Karla Peijs heeft dinsdag in een gesprek met staatssecretaris Henk Bleker van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie gevraagd om zijn steun bij het verwerven van Europees geld voor de teelt van gewassen die belangrijk zijn als groene grondstof.” Groene grondstoffen. O ja, dat zijn landbouwproducten die we niet opvreten met zijn allen, maar voor andere zaken gebruiken. Hennep en vlas enzo.
Maar zo heeft mijn goede vriendin Karla dat helemaal niet gezegd tegen die man van Blekert.
Ze heeft gewoon gezegd. “Henk, wij hebben in deze mooie provincie het prachtgewas vlas en daar gaat het niet goed mee. Wij willen gewoon geld om deze teelt in Zeeland te houden Henk en daar ga jij ons aan helpen. Niet?”
En Henk zal weer ’s op zijn onderlip hebben gebeten. Kop naar beneden, kop naar boven. “Dat gaan we proberen”.

Ik vrees dat het bij proberen zal blijven.
Vlas mag dan al honderden jaren in onze contreien verbouwd worden, de teelt zit echt in de hoek waar de klappen vallen.
Simpelweg omdat vlas elders beter gedijt en bovendien veel goedkoper geteeld kan worden.
In januari berichtte ik al in de post “Vlas was” over het verdwijnen van de ooit voor Zeeland belangrijke cultuur.
In mijn familie zaten ooit flink wat vlassers.
Dat is bijna allemaal geschiedenis.
En ik ga er niet van uit dat Henk en Karla, nu de tegenvallende oogst weer in bloei staat, daar veel aan kunnen veranderen.
Komt nog bij dat de vezelverwerkende industrie – op een vezelplaatfabriekje na – ook niet meer in onze contreien te vinden valt, maar al lang verkast is naar de lage lonen landen en verder.