De Zeeuwse Knoop

Henk Bleker is een lefgozertje. Dat bleek vandaag tijdens het kamerdebat over de voorgenomen ontpoldering van de Hedwigepolder, die met een kamermeerderheid vooralsnog werd teruggedraaid. Morgen zullen de Belgen weer -net zoals een week of wat terug – gespeeld boos zijn. Nederland betichten van slecht nabuurschap, van het niet naleven van verdragen en feitelijk onbehoorlijk bestuur. Hebben ze ongelijk. Nee, dat hebben ze niet. Met het kamerbesluit is een deel van de waterverdragen met Vlaanderen terzijde geschoven. Nederland ontpoldert de Hedwigepolder niet al was dit wel overeengekomen, maar kiest voor een zwak alternatief in de vorm van het onder water zetten van twee poldertjes bij Ritthem aan de Scheldemonding, waar het bergend vermogen bij extreem hoge waterstanden volgens deskundigen zal tegenvallen.

Bleker zei het alternatief te gaan zoeken in januari van dit jaar. De staatssecretaris hield – tegenover de Zeeuwen die tegen ontpoldering zijn – zijn woord, maar daar is ook alles mee gezegd. Want een echt, serieus en doordacht heeft de beste man niet. Net zo min heeft de bewindsman overeenstemming met de Vlamingen over dat alternatief. Sterker nog hij heeft het er nog niet eens serieus met de Belgen over gehad. Ja, wat geneuzel over en weer in wat hij noemde de marge van het landbouwberaad…Zo wordt bilateraal overleg tegenwoordig gevoerd. In de marge van andere beraden. En Bleker heeft ook geen overeenstemming met de EU. Dat wordt ook nog een zware kluif. Tot voor kort dacht ik juist – vanwege Blekers voortdurende stelligheid over het vinden van een alternatief – dat de bewindsman in Brussel ruimte gevonden had om in het Scheldebekken daadwerkelijk alternatief natuurherstel uit te voeren, maar het was bluf van Henk de lefgozer. Pure bluf.

Het verbaasde mij zeer om vrijdagmiddag te zien en horen hoe gemakkelijk Bleker een kamermeerderheid bijeen wist te praten. Zonder veel moeite. Niemand van de oppositie maakte het de lefgozer van CDA-huize moeilijk. De Partij voor de Dieren pleitte voor de vele honderdduizenden ganzen uit Siberië die langs de Schdelboorden moesten neerstrijken (en die Bleker dan vervolgen laat afschieten of vergassen). Stientje van Veldhoven mekkerde wat over de Vlaams-Nederlandse relatie die onder druk is komen te staan en vond dat Bleker Zeeuws-Vlaanderen belangrijker vond dan Walcheren, ja zo lust ik er nog wel een. Lutz Jacobi begon zich plotsklaps druk te maken over de WCT alsof daar in Zeeland nog zoveel geloof in bestaat. Op het vlak van containerisatie heeft Zeeland – zelfs in vergelijking met de noordelijke havens bij Harlingen en Delfzijl – volledig de boot gemist en het ligt niet in de lijn der verwachtingen dat grote reders zich nog zullen aandienen als exploitant voor de wensdroom van wijl Daan Bruinooge. Nee, vriend Bleker had een makkie aan de kamer die eigenlijk snel aan de zomerbarbecue wou.

Een keer bleek dat Henk niet bij voortduring blufpoker speelt. dat was toen gevraagd werd waarom het belangrijkste Deltares-alternatief  – de noordelijke Braakmanpolder – zo stilletjes terzijde is geschoven. Dat is gedaan, zo meldde de bewindsman de Kamer, omdat het kabinet er niets voor voelde om de grootste industriële werkgever in Zeeuws-Vlaanderen (Dow Chemical dus) met zijn 3500 banen (2200 in het echt, exclusief contractors) niet extra te belasten met nog meer natuurontwikkeling in zijn naaste omgeving. “U bent dus gezwicht voor Dow?”was de volgende vraag, maar Henk zei “Nee, we zijn niet gezwicht voor Dow.” Maar ik denk dat Bleker die vraag eigenlijk gewoon bevestigend had moeten beantwoorden. 

Hoe het ook zij. Na het debat, toen de kamerleden aan de vette worst begonnen, vierden de anti-ontpolderaars op het Plein in het Haagje een overwinningsfeestje. Terecht? Voorlopig wel.

Maar de strijd tegen het wassende water is nog lang niet over. Ik vrees dat Bleker, het kabinet, de slag met de Vlamingen, met Brussel, met Europa, niet een-twee-drie gaat winnen. Integendeel. Ik denk dat Bleker een geweldig hengst van Bruxelles kan verwachten en alsnog gedwongen wordt het waterverdrag zoals overeengekomen moet gaan uitvoeren. Goed, de CDA ‘er kan en mag dan roepen: “Wij hebben alles geprobeerd, maar het mag niet van Europa.” Maar daar zal-ie zijn gezegd niet mee redden. Dan begint de discussie opnieuw en als Nederland dan vasthoudt aan het drooghouden van de Hedwige, dan komt het echte Deltares-alternatief weer in beeld; de Braakmanpolders.

We zullen zien. Zeker is wel dat deze Kamer weinig affiniteit met het Utah van Nederland, ons Zeeland. Zo kort voor het maandenlange zomerreces worden er besluiten genomen die van groot belang zijn voor de toekomst van Zeeland. Als dan zelfs Ad Koppejan begint te blazen over de bewoners van de Hedwigepolder om nodeloos sentimenten op te roepen, dan denk ik bij mezelf “Kom maar op met namen en adressen van die mensen Koppejan!!”. Als ik Richard de Mos van de PVV oorlogstaal richting Vlaanderenland hoor verkondigen denk ik “Nou daar ga je met de Groot-Diets gedachtengoed” en als ik die Partij van de Dierentrien weer hoor over de ganzen…Ach…

Al die kamerleden bleken – als je ze moet geloven – met Seewen te hebben gesproken. Ja, het zal wel, met Seewen in Den Haag en Amsterdam wellicht of een telefoontje naar Jikkie van der Giesen of zo. Het gros van de kakelleden van vandaag toonden weinig met Zeeland op te hebben. Alleen kamervoorzitter Gerdi Verbeet onderscheidde zich. Zij droeg op haar rever een mooie grote zilveren Zeeuwse knoop.