Geheim alternatief

Al een week is bekend dat staatssecretaris Bleeker in het ontpolderingsdossier nu het vizier wil richten op de Noordelijke Braakmanpolders en de Appelzak. Deze gebieden zouden een ontpolderingsalternatief zijn voor de veelbesproken Hedwigepolder. Het provinciebestuur van Zeeland is over de onderzoeksbevindingen van Deltares geïnformeerd, zo ook het dagelijks bestuur van de gemeente Terneuzen, maar Bleker vond het gisteren niet nodig om in te gaan op verzoeken van de oppositie in de Tweede Kamer om nu alvast openheid van zaken te geven. Nee, Bleker wil aan die bevindingen gelijk een kabinetsbesluit. Hoe dat dan moge luiden, dat blijft voor even nog geheim.

Van geheimen willen ze in Terneuzen niet veel weten. Het college van burgemeester en wethouders was in de week voor Hemelvaart op de hoogte gebracht van de bevindingen van de onderzoekers, maar had binnen eigen kring afgesproken daarover niet naar buiten te treden. Nou ja, die opgelegde zelfcensuur hield niet lang stand en waarom ook.
Wethouder Co van Schaik schakelde zijn grondtroepen in om raadsvragen te stellen en gaf zelf tegenover de PZC te kennen niets, maar dan ook niets in het Braakmanplan te zien. Burgemeester Jan Lonink herhaalde dat in iets andere bewoordingen tijdens de Geuzenfeesten in Biervliet.
Het plan om de Braakman te verzilten kwam al eens eerder aanbod toen de commissie Malhaars op zoek was naar alternatieve ontpolderingslokaties, maar werd als schier onhaalbaar geacht omdat het ruim 250 miljoen euro zo gaan kosten en heel veel bijkomende werkzaamheden zou vergen, zoals een watergang van kilometers met het verval van de Victoriawatervallen, nieuwe bedijkingen en veel meer maatregelen tegen verzilting van omliggende polders. Dow zou bovendien ernstig belemmerd worden in zijn bedrijfsvoering nu, maar vooral ook in de toekomst.
Dan moet je weten dat jaren geleden Gertje de Kok – nu burgemeester in Made/Drinnelen en destijds gedeputeerde – tijdenlang krampachtig aan het zoeken is geweest naar binnendijkse natuurcompensatieprojecten voor de eerdere Scheldeverdieping. Met moeiite kon De Kok projecten vinden. Uiteindelijk werd een eilandje in de Spuikreek bebost, werd de Margarethapolder bij Terneuzen opnieuw ingericht en zou De Kok de Noordelijke Braakman verder gaan bebossen. Vele tientallen hectares nieuw bos zouden Dow en de Mosselbanken afschermen aan de west en zuidzijde van de rest van Zeeuws-Vlaanderen. De Kok’s bebossing ging echter niet door, omdat natuurminnend Zeeland (de beschermers) van mening bleken te zijn dat bossen niet in het polderland hoorden. Au contraire, zo konden beter weg.
En jawel hoor, dat geschiedde,
Een fiks deel van de Noordelijke Braakmanbossen – ooit geroemd om de orchideeënrijkdom – werd gerooid en daarvoor in de plaats kwam een plasdrasdreutelgebied voor ganzen, kievitten, tureluurs en muggen, heel veel muggen. En juist nu die nieuwe natuur – die zoete natuur er ligt in de Braakman komen ze vanuit Den Haag weer aankakken met dat verziltingsverhaal.
Op den duur lijkt het me beter om die Hedwigepolder maar te schenken aan de Belgen.
De facto is die polder toch al Belgisch bezit.
Laat ze het dan in Godsnaam zelf maar uitvechten, onze Zuiderburen.