Backstage bij Lowlands

Schrijver dezes was een paar dagen uitstedig. Er vandoor met vrouw. We hielden ons even op in Biddinghuizen. Waar? Biddinghuizen, gemeente Dronten. Flevoland. Och…We bezochten Lowlands, dat is bekender. Dan weet het volk waar het over gaat. Lowlands dus. Een dag na het drama bij Pukkelpop in het Belgische Hasselt.

Jan Reuvers, directeur van Walibi, de buur en medeparticipant van het festival had een groep parkmanagers (van Efteling tot Keukenhof) uitgenodigd om een keer achter de schermen van Lowlands te kijken om zo een indruk te krijgen van wat er allemaal bij komt kijken om voor een paar dagen een tijdelijke stad van 50.000/60.000 inwoners uit de grond te stampen en draaiende te houden. Wij hobbelden ook mee en ik moet zeggen; we waren onder de indruk.

Tijdens de voorbesprekingen kwam natuurlijk – na het nieuws uit België over de vijf doden en de tientallen gewonden bij Pukkelpop – de vraag: Kan zoiets voorkomen worden? Reuvers was stellig. “Nee, ik denk het niet. Zo’n noodweer daar valt weinig aan te doen. De tenten die op Lowlands staan zijn bestand tegen windkracht 12, dat wel, maar ik denk dat die in Hasselt niet veel anders waren. De weersverwachtingen worden op dit soort grote festivals voortdurend in de gaten gehouden en waar mogelijk worden vooraf maatregelen genomen, maar tegen zo iets excessiefs, tegen zo’n natuurkracht, nee…”
Toch ben ik van mening dat organisatoren van dit soort grootschalige festivals door de jaren heen een expertise hebben opgebouwd die ook van nu zou kunnen zijn voor het publiek bestel. Managers van de grote parken in Nederland onderkennen dit maar al te goed, dat besef manifesteerde zich ook omdat ze allemaal interesse hadden in de de tour achter de schermen.
En zo mocht ik meeluisteren naar de verhalen over de logistieke hobbels en oplossingen, de inzet van hulpdiensten, de vergunningen en het verkrijgen ervan, de bureaucratie van provincies, over de energievoorzieningen en de backups, de vuilnisdiensten en andere afvalverwijderingen (water, poepjes en plasjes) de beveiliging (big brother is watching you), de voorzieningen (inmiddels heeft de Hema een vestiging op Lowlands), de medische diensten, politie-inzet (er worden op Lowlands meer mensen verwekt dan geslagen), de koers van de Lowlands-munt (die sterker blijkt dan de euro).
De inzet van professionals en vrijwilligers (duizenden), de huisvesting (de tentenkampen, die op de derde dag door het vele afval het aanblik hebben van een camping op belt in de Derde Wereld, maar die door enorme mobiele stofzuigers weer in een dag of wat schoongezogen worden).
Uren liepen we als ontdekkingsreizigers over het immense terrein. Dan weer op plekken waar de festivalgangers niet mochten komen, dan weer tussen de massa. De sfeer was op zijn Lowlands, rustig, een beetje mellow, wat overigens voor sommige muzikale oprispingen minder gold.
De Telegraaf -verslaggever Bart Wijlaars hield er hetzelfde gevoel aan over:
“Lowlands report 2011: Geen ‘wolkje’ aan de lucht
AMSTERDAM – De Lowlands-ganger heeft zich afgelopen weekend weinig aangetrokken van het drama vorige week donderdag op Pukkelpop. Extreme weersomslag, onweer met valwinden; de kans daarop was vandaag zo klein dat geen toeschouwer erom maalde. Zelfs festival-directeur Eric van Eerdenburg beleefde een rustig festival.
,,Als we naar aanleiding van de gebeurtenissen in België nog extra maatregelen hadden moeten treffen zouden we niet goed bezig zijn”, zei Van Eerdenburg vrijdag al. De rest was aan de weergoden en die werden zowel door de organisatie als de 55.000 dagelijkse bezoekers goed in de gaten gehouden.
Grote borden waarschuwden zondagmiddag op het terrein dat er tussen drie en zeven ’s middags regen en onweer werd verwacht. ,,Nog niets ernstigs”, stond er onder te lezen, ter geruststelling. ,,Als er ontwikkelingen zijn laten we het weten!” Door die extra alertheid waande de toeschouwer zich veiliger dan veilig.
Op wat regen donderdagavond na, nog wat zondagochtend en wat losse druppels even voor zes uur hield het weer zich uitstekend op Lowlands, dat vooral zon zag. Daardoor kon er drie dagen lang naar hartelust gedanst, gefeest, gedronken, gerookt en geslikt worden in Biddinghuizen, waar een Lowlands plaatsvond zoals vele eerdere edities. Met een overdosis aan muziek, (straat)theater, film, dans en curiosa op het aan Walibi Holland grenzende terrein was het vertrouwd goed toeven op het festival.
Ook de politie Flevoland maakte een ,,extreem rustig weekeinde”, mee, liet deze via woordvoerder Leo Dortland weten. ,,Er zijn elk jaar wel wat aanhoudingen, maar dat zijn over het algemeen drugsgebruikers die met een boete op zak het festival worden afgestuurd. Waar wij samen met de beveiliging extra op letten zijn mensen die drugs meenemen voor de handel. Maar ook wat dat betreft was dit een hele rustige Lowlands. Wat telkens weer bijzonder is voor een feest waar drie dagen lang alles bij elkaar zo’n 60.000 verschillende soorten mensen door elkaar lopen.”
De editie 2011 mag zonder noemenswaardige incidenten zijn verlopen, in andere opzichten maakten we wel een bijzondere driedaagse mee. Vanwege de gebeurtenissen op Pukkelpop, maar vooral omdat deze Lowlands sneller was uitverkocht dan ooit. Om de BTW-verhoging te omzeilen was de organisatie de voorverkoop extra vroeg begonnen en toen na twee uur de kassa’s al leeg waren in november vorig jaar, was er nog niet één programmaonderdeel bekend. Toen dit eenmaal vorm had gekregen ontstond de indruk dat een tergend gebrek aan topacts een deuk zou kunnen slaan in de uitstekende reputatie van het festival. In de praktijk bleek echter dat bezoekers zich ook zónder een waslijst een grote namen uitstekend vermaken. Wat eens temeer doet vermoeden dat zelfs een Lowlands zónder muziek nog zou slagen.
Het randprogramma baart elk jaar al opzien, dit jaar leek het een nog voornamere bron voor vermaak voor veel bezoekers. Extreem populair was bijvoorbeeld de skippyballenbak, de volwassen variant van het Ikea-model. Daarnaast konden bezwete, of vies geworden bezoekers op het terrein terecht voor een welverdiend warm bad.
Daarbij was het niet zo dat er muzikaal níets te genieten viel. Het muziekprogramma besloeg meer dan 150 namen en enkele staken er na drie doldwaze dagen toch duidelijk bovenuit. Alpha-tent afsluiters Arctic Monkeys en Elbow bijvoorbeeld maakten hun reputatie gewoon waar. De eerste met een daverende rockshow met veel van hun eerste hits (oa I bet you look good on the dancefloor). Elbow imponeerde net als op Pinkpop, maar in het donker in de grootste Lowlands-tent nog iets meer dan in de avondzon op de grote weide in Landgraaf..
Talent liep er natuurlijk ook voldoende rond op Lowlands, en daarbij vielen met name de acts van eigen bodem positief op. Bands als Chef’Special (nieuwe huisband van De Wereld Draait Door) en Handsome Poets bewezen beiden klaar te zijn voor het grote werk. En net als op North Sea Jazz zong ook de Belgische soulzangeres Selah Sue weer de sterren van de hemel.
Genoeg te zien, horen en doen dus op Lowlands. Zoals gebruikelijk. Editie 2011 daarom: geen wolkje aan de lucht.”
Mochten mijn dochters volgend jaar besluiten naar het festival te willen gaan, dan zullen pa en ma – ondanks Hasselt – met een gerust hart zeggen. “OK, veel plezier”.