Toine de Grote

Kent U hem nog? Toine Poppelaars uit Veere, die CDA’er die jarenlang door het leven kon gaan als iedereens aardige buurman, omdat PZC-verslaggever Ben Jansen hem zo beschreven had. De aardige gedeputeerde, die vriendelijke allemansvriend, die Zeeland zo verkeersveilig maakte, die de Westerscheldetunnel van het Rijk kocht en Zeeuws-Vlaanderen aan de laatste herindeling hielp. Ja, die Poppelaars, liefkozend door sommigen Popje genoemd, die man die jarenlang met een polyester haardracht door de provincie trok en die dracht noodgedwongen prijsgaf toen hij ‘m bij een paardenspel voor Omroep Zeeland had kunnen verliezen. Het was hot nieuws toen Popje zijn pruik in de wilgen hing, goh, hij droeg een pruik, alsof Zeeland dat nooit geweten had. Hij werd er alom bewonderd, onze Toine, dat hij het lef gevonden had om zijn kale schedel alsnog te tonen. Die Toine, die Toine is tegenwoordig dijkgraaf van alle Zeeuwse Eilanden, de best betaalde benoemde dienaar van het land – na Karla Peijs – in Zeeland. Met geduld had hij op dat postje zitten wachten en nog net voor de ontluistering van zijn partij kon-ie aan de slag.
Die Toine, die Toine, de Grote zit nu de samenwerking tussen de gemeenten in Zeeuws-Vlaanderen – toch al zo’n moeilijk proces – te frustreren.

Ja, die Toine, die Popje, zit de Zeeuws-Vlaamse bestuurderen een beetje te pesten, te treiteren.
Want kijk samenwerken in Zeeuws-Vlaanderen gaat van “auw” en Toine wil ze harder horen roepen van aiaaiiaai!!
Op het gebied van sociale zaken is er inmiddels enige overeenstemming. De sociale diensten der gemeenten gaan samen in een megadienst en het werkvoorzieningschap Dethon wordt in die dienst opgenomen. De gemeenten willen ook de handen van de ICT-afdelingen meer ineen gaan slaan en dienstverleningsmedewerkers nauwer laten samenwerken. Verder zijn de colleges van plan de belastingheffing gezamenlijk te regelen.

Hoe het laatste moet gebeuren daar zijn de gemeenten nog niet uit. Aansluiten bij de overzeese gemeenschappelijke regeling Sabewa, waar ook het waterschap sinds kort bij aangesloten is, zo een optie zijn. En Popje wil zich – als belangrijke stem binnen dat samenwerkingsverband best sterk willen maken om de zetel van die nieuwe Zeeuwse gemeentelijke belasting in Terneuzen te laten zetelen als dan maar zijn troepen, die van het voormalige waterschap Zeeuws-Vlaanderen vanuit het Lafoma-Waterhuis naar Middelburg zouden verkassen. Het zou Toine, ja die, tonnen per jaar besparen als al zijn mensen vanuit Middelburg Zeeland zouden gaan bedienen en ja, Terneuzen zou er toch wat voor terugkrijgen…

De gedachte alleen al aan het verkassen van het felbevochten tweede waterschapskantoor is in Terneuzen niet zo best gevallen. Co van Schaik, wethouder van alle sociale zaken en werkgelegenheid, liet onmiddellijk nadat Pop zijn ballonnetje had opgelaten nagaan hoeveel waterschapsdienaren er nog in Terneuzen zijn tewerkgesteld. Dat bleken er 68 te zijn, nog los van de regelmatige kantinebezoekers uit Middelburg, en dat is voor Van Schaik toch een aantal om huiverig van te worden. Want ja, als die mensen straks de tunnel door moeten dan zullen ze vrij snel voor Zeeuws-Vlaanderen verloren en zijn niet alleen, vrouw, man en kinderen zullen volgen en dat kan Zeeuws-Vlaanderen niet hebben.
Popje, Toine, zit daar niet zo mee.
Nog voor hij dijkgraaf werd riep hij nog dat Zeeland eens afmoest van dat eilanddenken en ja, dat geeft te denken…
Wil Zeeuws-Vlaanderen eens samenwerken, worden initiatieven zo schier onmogelijk gemaakt. Wordt zeker vervolgd…