Politieke realiteit

Af en toe zult u het ook wel eens tegengekomen zijn, die term “politieke realiteit”. Zo in de zin van de politieke realiteit noopt ons tot bezuinigen of de politieke realiteit noodzaakt ons om ons standpunt te herzien. En vaak merkt U dan ook al ras dat de politieke realiteit en de gewone realiteit, het reilen en zeilen nu, heel verschillend kunnen zijn. Het is een mooie term om iets waar je als politicus eigenlijk wezenlijk anders over denkt zo te verworden dat consensus altijd mogelijk is, een term om gerezen rimpels glad te strijken en om feitelijke onwaarheden een zweem van waarheid mee te geven.

Gedeputeerde Ben de Reu van Economische Zaken hield de Staten van Zeeland de voorbije week dit voor:
De NV Economische Impuls Zeeland presteert prima. De ontwikkelingsmaatschappij oversteeg in 2010 haar doelstelling en ook in 2011 zijn de behaalde resultaten goed. En hij ging verder: Impuls zorgde in 2010 (mede) voor de komst van acht nieuwe bedrijven naar Zeeland. Daarmee waren 86 arbeidsplaatsen en drie miljoen euro aan investeringen gemoeid. Ook zijn voor 2,5 miljoen euro aan (EU-)subsidies binnengehaald, bijvoorbeeld voor een openbaarvervoersproject, Pieken in de Delta (kennisontwikkeling en -toepassing), restwarmtekoppelingen in het Sloegebied, een masterplan voor de watersport en Cura B, een project om zorginstellingen beter te laten functioneren. Al met al zat Impuls iets boven haar doelstelling. De Reu deelde mee dat de resultaten in 2011 ook goed zijn. Meer kon hij daar nog niet over zeggen. (bron PZC)

De politieke realiteit (een meerderheid van de Zeeuwse bestuurscoalitie steunt Impuls) gebood De Reu om een verhaal op te dissen, dan weinig meer met de werkelijke ervaringen van Zeeuwen en niet-Zeeuwen met Impuls. Ik heb de voorbije jaren ondernemers getroffen die zowat in een fit schieten als alleen nog maar de naam van het ontwikkelingsbedrijf valt. Ik ken ondernemers die absoluut niet met hun plannen bij Impuls aankloppen, onder het motto van “Äls je wilt dat iets niet lukt moet je daar aankloppen.” Ik heb zelfs voormalige medewerkers van Impuls getroffen die hoofdschuddend wegdoken als hun rol bij hun vroegere werkgever aan de orde kwam.

Maar ja, wie in Zeeland iets innovatiefs, iets nieuws wil starten en daarbij steun van de overheid nodig heeft (niet altijd materieel overigens) wordt zeker door de provinciale overheid doorverwezen naar – ja – Impuls. Met alle gevolgen van dien, onderzoek op onderzoek, wij weten het beter, de traagheid van halve wetenschappers met lemen voeten…
De Reu rekent zich Rijk met die acht bedrijven die naar Zeeland zijn gekomen (de vraag rijst of ze zonder Impuls ook niet waren gekomen, maar goed), interessanter in deze zou zijn te weten hoeveel bedrijven door toedoen van Impuls niet zijn gekomen. Maar Ach, de politieke realiteit noopt ons daar niet op in te gaan.