De terugkeer van de kasseibaan

De provinciale en rijkswegen in de provincie Zeeland krijgen vanaf 2013 een ander wegdek. Alle asfaltwegen zullen een plaveisel krijgen van kinderkopjes. Met de kasseiwegen – naar een idee van Napoleon – zal de verkeersveiligheid op de Zeeuwse wegen aanmerkelijk toenemen. Alle polderwegen gaan ook op de schop. De asfaltlagen maken plaats voor een gravelbedekking en in alle bebouwde kommen worden de wegen uitgerust met ouderwetse straatklinkers om de lokale industrie (De Hoop en Bleijko) een impuls te geven. Alle fiets-en wandelpaden in Zeeland daarentegen zullen verbreed worden en uitgerust worden met een asfaltbedekking om ruim baan te bieden aan gewone en elektrische fietsen, waarvan het gebruik met een enorme promotiecampagne gestimuleerd zal worden. Zeeland hoopt met deze herijking van de wegenstructuur het aantal ernstige ongelukken drastisch te kunnen terugbrengen. Een onzinnig idee?

Bwaah, waarschijnlijk net zo onzinnig als het plan dat afgelopen weken door Trouw gelanceerd werd.
Het bericht luidde als volgt:
“Zeeland wil dat provinciale wegen gescheiden weghelften krijgen. Dat schrijft Trouw. Een groot deel van de provinciale wegen zou middenbermen en vangrails moeten krijgen. Zeeland heeft daarmee de Nederlandse primeur.
Provinciale wegen staan bekend als gevaarlijk. De kans om op een 80-kilometerweg te verongelukken is vier keer hoger dan op de snelweg, aldus Trouw. En omdat Zeeland weinig snelwegen, maar veel provinciale wegen heeft, daalt het aantal verkeersdoden in Zeeland al jaren niet. Daarom wil het provinciebestuur dat er wat aan de veiligheid gebeurt.
Volgend jaar zou de eerste weg aangepakt moeten worden. Hoeveel geld daarvoor nodig is, is nog niet bekend. Zeeland wil het project betalen uit het dividend van energiemaatschappij Delta. Welke wegen precies aangepakt worden, is ook nog niet bekend.”
Vangrails tussen de weghelften, dat wordt me wat. Rijdt dan maar eens voor de aardigheid van pakweg Zaamslag naar Schoondijke, dat wordt op die lange N61, met al dat landbouwverkeer nu een complete martelgang. Een tiertocht in plaats van een tourtocht.
Nu al is het op tal van wegen praktisch onmogelijk om in te halen, omdat provincie en rijk zonodig stroomwegen moest inichten op plekken waar amper doorstroming is, omdat er geen parallelwegen zijn en het langzame verkeer nog steeds op doorgaande wegen rijdt.
Komt nog bij dat elke keer Zeeland de proeftuin is voor dit soort experimenten.
In de jaren ’90 werd alleen al in West-Zeeuws-Vlaanderen 120 miljoen gulden (toen nog) uitgegeven aan het veiliger maken van het regionale wegennnet. Overal verrezen drempels, broodjes, ruggetjes, minirotondes en tot kantelwegen toe. Miljoenen werden uitgegeven aan verkeersremmende maatregelen en nog eens miljoenen werden vervolgens uitgegeven om die remmers weer weg te halen en drempels weer te nivelleren. En tot overmaat van ramp werd de belangrijkste verkeersader, de N61, niet aangepakt. Als er ergens geld over de balk is gegooid, dan was het toen en daar.
Ging de verkeersveiligheid er op vooruit. Ja, een weinig, maar van de 13 Zeeuwse gemeenten blijken er ook nu nog 11 niet aan de verkeersverwachtingen te kunnen voldoen. Zou het overigens niet eens verstandiger zijn om eerst eens goed naar die verwachtingen te kijken. Wellicht ligt te lat een beetje te hoog.