Storen om niets en de oplagecijfers

“Hallo, u kent mij wel denk ik, ik ben…en ik vroeg mij af of u een zoon van Ronny was?”
“Nee”, antwoordde ik, “ik ben geen zoon van Ronny.”
“Ooo”, klonk het, ” dan heb ik U gestoord om niets.”

Storen om niets. Gòh, wat moet ik in mijn werkzame leven mensen gestoord hebben om niets. Hoeveel politici heb ik niet gevraagd om commentaar terwijl je vooraf wist dat het antwoord “geen commentaar” zou luiden. Hoeveel keren zou ik niet gebeld hebben met mensen die dachten gestoord te worden om niets, maar je deed het simpelweg. Zuivere beroepsuitoefening, het hoor en wederhoorprincipe toepassen, omdat je ook de andere partij in de gelegenheid moest stellen om van repliek te dienen, ook al gingen ze niet op dat aanbod in. Tegenwoordig zie je, merk je, ervaar je, dat er steeds minder gestoord wordt om niets.
Hoor en wederhoor kunnen soms dagen uiteen liggen in tijd.
Het levert twee stukjes in de kolommen op en de wetenschap dat een affaire langer blijft aanslepen dan nodig.
En ja is dat het excuus, mensen zijn soms zo moeilijk bereibaar.
Nou moeilijk, soms zijn mensen heel makkelijk bereikbaar, dan nemen ze de telefoon niet op, maar roeren zich wel intensief op sociale mediakanalen. Zo ook vorige week met de nieuwe kandidaat lijsttrekker van Groen Links, vriend Dibi, die na het lanceren van zijn coupe de Sap er telefonisch het zwijgen toedeed, maar rustig doorging met het ventileren van zijn gedachtengoed op Twitter.
Storen om niets.
Het moet weer wat vaker gebeuren.
Wat regelmatig levert dat storen om niets iets op dat het storen waard maakt. Een nieuwe invalshoek in een zaak, iets totaal anders, een goede suggestie om je licht elders op te steken of wat dan ook.
De dagbladjournalistiek kan best wel wat meer gaan storen.
De oplagecijfers blijven rampspoed.
De krantenoplage vorig jaar daalde met 3,4 procent tot een totaal van ruim 3,3 miljoen exemplaren.
BN/De Stem verloor 2,5 procent (ruim 109.000), de PZC 1,6 procent (ruim 53.000), waarmee de twee Wegenerdochters ruim onder het landelijk gemiddelde bleven. Dat is mooi, maar nog lang niet iets om van te juichen.
Wellicht moet er wat meer gestoord worden, om iets…