Dow sluit weer eens een aantal Europese fabrieken. Met een markt die niet wil (10 procent minder afzet in Europa het laatste kwartaal), met hoge gasprijzen (50 procent hoger dan in de VS) en relatief hoge loonkosten (tientallen procenten hoger dan in het Verre en Midden-Oosten) kan Dow Chemical ook weinig anders. De schuldenlast van het concern moet omlaag, de inkomsten moeten omhoog en komt het niet uit de lengte, dan maar uit de breedte. Betekent dit dat Dow zijn investeringen ook op een laag pitje zet? Helemaal niet Dow steekt vier miljard in fabrieken in Texas en Dow pompt tientallen miljarden in de grootste chemische site ooit gebouwd in het Saoedische Sadara, dichtbij de nodige gas-en oliebronnen. Dat het vizier op het thuisland en de bronlanden gefixeerd is en blijft is niet zo vreemd en dat de effecten voor Europese productie-units problematisch dreigen te worden ook niet.
Op deze site wordt al twee jaar gewaarschuwd voor een terugtredende Dow Chemical company. Dergelijke berichten zijn niet leuk. Doemdenker hoor je dan, negativisme ten top. Maar de feiten zijn er staan, die staan. Kijk wat er nog werkt bij Dow in Terneuzen, 1700 mensen. Twee decennia terug nog bijna 3000. Dow heeft al fabrieken in Terneuzen verpatst aan Mitt Romney Bain Capital. Als de kans zich voordoet zal er nog wel meer vervreemd, dan wel gesloten worden. Nu sluit het concern een fabriek in Delfzijl en eentje in Belgisch Limburg. Vanzelfsprekend heeft dat gevolgen voor Terneuzen. Daar verdwijnen zeker ook wat administratieve en ondersteunende banen. Hoeveel is niet bekend, maar enkele tientallen mag worden aangenomen.
Als de gasprijzen in onze contreien zo hoog blijven, de loonkosten niet dalen en Dow blijvend door de provincie Zeeland getreiterd wordt, dan zal alras in Midland Michigan besloten worden tot verdere reorganisaties en reducties, reken maar van Yes.
Ik hoop, en reken daar ook op, dat er snel een positief stukje komt uit jouw pen over Dow. Ik ga in elk geval vanavond aan de champagne. Later meer daarover. Proost!