Leugentje om bestwil

Naar aanleiding van een veroordeling van een Zeeuws-Vlaamse ondernemer bij een sjoemelzaakje in Vlaanderen ontstond deze week in de stede Hulst en de provinciekwartieren te Middelburg enige onrust, omdat juist deze entrepreneur zich aangemeld had om het project Perkpolder (jachthaven, golfterrein, bungalowparken en nieuwe schorren) uit het slop te halen, omdat Bouwfonds en AM Wonen – de markt overziend hebbende – besloten af te haken.

Van Kloosterzande aan Zee, via plan Perkpolder verwerd het project tot Hulst aan Zee en een gelijknamige bv opgericht door Bram de Vos uit Maldegem, dezelfde die in België een kras op zijn conduitestaat opliep, nadat er aantoonbaar gesjoemeld was bij de aanbestedingen voor een golfbaan in Wachtebeke.

Nu kun je zo’n akkefietje aanmerken als een foutje in het zakelijk handelen en net zoals de Gentse rechter de man een nieuwe kans gunnen (in België heeft hij dar drie jaar de tijd voor gekregen). En dat alles onder het motto waar gehakt wordt vallen er spaanders.
Per slot van rekening laat De Vos nergens een spoor van ellende na, geen faillisementen, geen onbetaalde rekeningen enzomeer.

Je kunt ook – en dat vind ik niet zo verstandig – glashard ontkennen dat er iets in het verleden van de ondernemer heeft plaatsgevonden dat niet door de beugel kon. Je kunt net als de Zeeuwse gedeputeerde Kees van Beveren dat bord voor je kop zetten en zeggen “met Hulst aan Zee bv, daar is niks mis mee en dat kan ik met mijn hand op mijn hart verzekeren.”
Nee, dat kan ongeveer wel kloppen.
De bv werd kortgeleden opgericht.
Het Vlaamse akkefietje is al van jaren terug en Hulst aan Zee bv wordt in de processen-verbaal en krantenberichten over dat geval natuurlijk niet genoemd. Wel die van de mannen erachter vader en zoon De V.
Ik zou Van Beveren dan toch ook wel durven betichten van een leugentje om bestwil….

Zie ook Hulst, de vos en zijn streken