Plasterk affronteert ons Zeeuwen

Ik heb altijd wel een beetje een zwak gehad voor Ronald Plasterk. Ik achtte hem als DNA en kankeronderzoeker hoog, vond zijn praatjes over zijn wetenschappelijke bezigheden altijd interessant en had hem hoog als columnist in Volkskrant, Intermediair en Buitenhof, maar de wetenschapper als bestuurder nee, die Plasterk, de minister, eerst van onderwijs, nu van Binnenlandse Zaken, daar ben ik niet echt van onder de indruk.

De wetenschapper die het mens zette in de budgetten van de universiteiten, de man die de basisbeurs wilde afschaffen, die weinig met de kunsten op had, nee, die kon mij niet bekoren. En nu, nu wil Plasterk werk maken van een drastische reformatie van het openbaar bestuur. Instemmen met het vormen van de superprovincies, noordwest, noord, oost, zuid en west. Zeeland mag dan wat hem betreft aanschuiven bij Zuid-Holland.
Dat wordt dan dwergje in het land der reuzen. In die constellatie verwordt Zeeland echt tot Rotterdam-Zuid-Zuid.
Wie gaat er dan verweer bieden tot de leegloop van het toch al zo lege land?
Wie gaat er dan nog in Den Haag vertellen dat de treinen tot in Vlissingen moeten doorrijden?
De Zeeuwen zitten niet op zo’n bestuurlijke herschikking te wachten. Ze voelen er weinig voor om Hollanders te worden, laat staan, in het andere geval Brabanders.
Plasterk had vooralsnog beter even zijn mond gehouden.
Ook al, omdat hij met zijn uitspraken over het herijken van het provinciaal bestuur en de vorming van landsdelen in 2015 de opvolging van Karla Peijs feitelijk kan frustreren. De Staten van Zeeland mogen zich nu al gepasseerd voelen, want over die opvolging zullen ze dus geen mieter te vertellen hebben. Zeeland krijgt een liberaal die gaat meezingen in het koor van Rutte en genoegen zal nemen met slechts enkele jaren – in plaats van de gebruikelijke zes – als ambassadeur der vorstin in Middelburg.
Een tussenpausje.
Beseft men dat in Middelburg?
Ik niet weet.
Ik weet wel dat we gelukkig Johan Robesin nog hebben, de man die toegang heeft tot het Torentje (zo is ooit gebleken).Volgens Johan frustreert Plasterk met zijn uitspraken over het samenvoegen van de provincies Zeeland en Zuid-Holland een zorgvuldige discussie van onderop. “Zeer onverstandig!”, zegt Robesin verontwaardigd in ons aller Halfformaat. “ Bij alle chaos, die er al is met betrekking tot de reeks van bezuinigingen en hervormingen waar nog geen absolute duidelijkheid over bestaat, brengt dit de Zeeuwse bevolking nog extra in verwarring over de kabinetsvoornemens.”
Robesin stoort zich er aan dat de minister aan de ene kant zegt dat mogelijke bestuurlijke fusies van ‘onderop’ moeten komen en niet moeten worden opgelegd door Den Haag. “Maar tegelijkertijd staat hij al klaar met een afgerond model. Dat is niet acceptabel en getuigt van weinig respect naar zowel Zuid-Holland als Zeeland.” En als de Partij voor Zeeland-voorman nu al zo’n krachtige taal bezigt, dan moet die Plasterk toch wel een beetje onder indruk raken. Denk ik, maar niet heus….