Ik heb een gloeiende hekel aan het verhaspelen van namen. En ik niet alleen. Veel mensen hebben dat. En begrijpelijk. Meneer Jan Pieters is niet dezelfde als Jan Pieterse De ene Jansen is niet dezelfde persoon als de anderen Jansens. Een naam is bepalend voor het individu en als daarmee gesjoemeld wordt, dan doe je zo’n individu, zo’n mens tekort. Ik heb jarenlang rondgezworven in een wereld waar het maken van naamfouten vaak voorkomt, de krantenwereld. Een paar jaar terug dook de NieuweReporter eens in het thema. Een klein onderzoek wees uit dat met name regionale kranten fout op fout stapelden.In 506 artikeltjes bleek maar even 228 keer dat namen foutief waren gespeld. Dagblad BN/De Stem maakte het het bontst met 36 verkeerd gespelde namen in 58 artikeltjes.
Toenmalige adjunct-hoodredacteur Henk Boot trok het boetekleed aan en reageerde als volgt: “Op het eerste gehoor stemt de uitkomst van jullie onderzoek ons bepaald niet vrolijk. Het duidt op slordig naamgebruik. Je hebt gelijk: als er iets is waar mensen kien op zijn in publicaties is het of de feiten, dus zeker hun eigen naam of die van hun club, bedrijf of instelling, kloppen. Juist regionale media als BN DeStem die dicht bij hun lezers willen staan, moeten hier extra zorgvuldig in zijn. Zelf hebben we niet eerder een signaal gehad dat we hier vaak fout zitten. Worden we er een enkele keer op geattendeerd, dan zetten we dat in de regel ook recht. In die zin verbaast de uitkomst van jullie onderzoek ons wel. Ons lezerspubliek is in de regel tamelijk kritisch. Reacties over taal- en spelfouten hebben meestal er betrekking op de eerste categorie.”
Sinds de dagen van dat onderzoek (2010) is er weinig veranderd of verbeterd. De naamfouten blijven zich opstapelen, in de media, op het net, in het postale verkeer.
Nu heb ik zelf een vrij moeilijke achternaam. Van Gremberghe, die ‘g’s’ en ‘h’ zorgen nogal eens voor verwarring en ja die drie ‘e’s’ zijn ook niet altijd even gemakkelijk. Dus wordt het vaak Van Grimberge, van Gremsbergen of iets wat daar op lijkt, maar zonder het vannetje. Ach ja, men doet maar. Even controleren is zo moeilijk. Zeker als zo’n naam op het net overal te vinden is. Maar dat is het ergste nog niet. Als ik mijn voornaam of liever mijn roepnaam ga gebruiken, dan gaat het helemaal mis.
Conny van Gremberghe.
Conny, oh, dat moet een vrouw zijn, dus krijg je vanzelfsprekend post die begint met de aanhef Beste, Geachte mevrouw Gremberge (zonder van, verkeerd gespeld en vervolgens ook nog geslachtelijk onjuist.)
Jamaar, welke man heet er nu Conny.
Ja, er zijn er een paar. Volgens de Nederlandse Voornamenbank waren er medio 2010 11 mannelijke Conny’s in den lande (toen nog inclusief wijlen Conny Mus, die in augustus van dat jaar overleed) en 1165 vrouwelijke.
Het blijft moeilijk.
Gisteren kreeg ik een mail van de medewerker van het Zeeuwse VVD-kamerlid André Bosman uit Middelburg.
“Geachte mevrouw Gremberghe…”
Ja hoor, onze volksvertegenwoordiger.
Wat zal ik zeggen…
