.Net voor de mondiale crisis uitbrak en de eerste banken nog moesten vallen probeerde het Zeeuwse kennisinstituut voor Zorg en Welzijn Scoop met een uitgebreid onderzoek de armoede in de Zeeuwse gemeenten in kaart te brengen. Dat lukte aardig. De armoedemonitor – uitgesplitst voor elke egmeente – gaf duidelijk aan dat een kleine minderheid van de Zeeuwen aardig moeite had om de touwtjes aan elkaar te knopen. Per gemeente verschilde de armoedegraad sterk, maar de percentages kwamen zo uit tussen de 3 en 6 procent. Voor Splinter, het Zeeuws Platform voor armoedebestrijding, waren die gegevens aanleiding om in de gemeenten en bij de provincie aan te dringen op een gericht armoedebeleid, er zorg voor te dragen dat minima een beroep zouden doen op de regelingen die bestaan om de financiële nood wat te verzachten of te verhelpen, van kwijtschelding tot begeleiding bij studie met het oog op werk.
En ik moet zeggen dat er de voorbije paar jaar best het een en ander is gebeurd in Zeeland en elders. Edoch, echt geholpen heeft het niet, want door de crisis zijn er heel wat meer mensen onder de armoedegrens geschoten dan dat er voor die crisis er onder zaten. Bleken in 2009 nog zo’n 4000 kinderen te lijden hebben onder armoede (geen reguliere, voedzame maaltijden, gebrek aan kleding en goed schoeisel, geen vakantie, geen ruimte voor deelname aan sport en spel in clubverband etc) vandaag de dag zijn dat er – volgens de recente cijfers van het CBS – in Zeeland zo’n 6000. Tien procent van de Zeeuwse jeugd onder de 14 jaar voelt de gevolgen van armoede aan de lijve. Veelal kinderen uit eenoudergezinnen.
Landelijk groeiden volgens het CBS 371.000 minderjarige kinderen op in een huishouden met armoederisico, 55.000 meer dan in 2010. Kinderen in Zuid-Holland en Groningen groeien vaker op in armoede dan in andere provincies. En die cijfers blijven – met een stijgende werkloosheid (bijna 700.000 werklozen) en een groeiend aantal zzp’ers met marginale inkomen (honderdduizenden) – maar groeien.
Terwijl in internationale verband geschoven wordt met miljarden van de ene groep landen naar de andere om volledig ontaardde economieën te redden die jaren gedraaid hebben op de gretigheid van grootgraaiers groeit er langzaam maar zeker in landen als het onze een onderklasse zonder geld en zonder toekomst. Het kabinet van Rutte en Samsom gaat daar bijna achteloos aan voorbij, alleen de SP maakt zich druk om deze ontwikkeling.
371.000 kinderen, dat is zoiets de helft van het totaal aan Cyprioten.
