In de roerige stede Hulst ontstond een kleine maand terug enige consternatie rond het lokale supermarktbeleid. De krant BN De Stem had naar aanleiding van een schrijven van MCD supermarkten Mangnus aan college en raad geconstateerd dat er tussen de gemeente Hulst en de supermarktgroep “een soort van koehandel” had plaatsgevonden met als inzet de vestiging van een supermarkt in het centrum van de vestingstad. De gemeente zou, als de gebroeders Mangnus zo’n mini-super zouden openen, vervolgens mee moeten werken aan de uitbreiding van hun bestaande supermarkt in Kapellebrug tot een oppervlak van 2000 vierkante meter, meer dan een verdubbeling. Het een noch het ander geen uiteindelijk door en dat was een teleurstelling voor de ondernemer, de binnenstadbewoners en een deel van de raad.
Naar aanleiding van de brief van MCD over de kwestie en de berichten in de krant werd begin februari in de raad gediscussieerd over het plaatselijke supermarkten beleid dat tot op heden, laten we het zo maar noemen, weinig consistentie is gebleken. Hulst hanteert de regel dat supermarkten in de kernen klein moeten blijven – hooguit 750 vierkante meter – en in Hulst groter mogen groeien tot 1500 vierkante meter. Met uitzondering in de binnenstad, waarna het vertrek van AH naar de stadsrand contractueel is vastgelegd dat er in de oude AH geen andere super mag komen en dat er -mocht een andere plek in beeld zijn – zo’n super nooit groter mag zijn dat 750 vierkante meter. De Mangnussen baten hun zaak al jaren uit in Kapellebrug en zijn dus gebonden aan die 750 vierkante meter, maar hebben reeds een gemeentelijke vergunning in bezit die een uitbreiding tot 900 vierkante meter toestaat, waarmee Hulst sowieso al een uitzondering maakt op de eigen regels.
Hoe dat dan weer kon, daarover wilde de fractie Progressief Hulst dan wel eens alle ins en outs weten. Zo ook over de onderhandelingen vorig jaar met de gebroeders Mangnus. Een raadsenquete moest maar eens uitsluitsel geven. Of zo’n zwaar onderzoeksmiddel kon worden toegepast wist burgemeester Jan Frans Mulder even niet, dat moest juridisch even uitgezocht worden hield hij de raad voor. Nu had dat zoekwerk per I-pad natuurlijk in een halve minuut afgerond kunnen worden, maar daar wilde Mulder zich niet van bedienen. Nee, het gevolg was dat wethouder Diana van Damme-Fassaert de wind van voren kreeg van verschillende fracties en moest gaan uitleggen of ze koehandel bedreven had. Let wel, een term van de krant, niet van de Mangnussen.
Ik heb de brief van MCD supermarkten nog eens goed gelezen en daarin valt geen enkele aantijging richting de wethouder te lezen. De Mangnussen schetsen in hun feitelijke relaas een beeld van de gesprekken, over hoe zij de locatie Hulst niet kunnen exploiteren onder de aangegeven voorwaarden en dat zij nog steeds opteren voor een uitbreiden van hun tent in Kapellebrug niet tot 900, maar tot minimaal 1500 vierkante meter en dat ze teleurgesteld zijn dat de gemeente hen nu al meer dan een half jaar in het ongewisse laat.
Gek genoeg opent BN/De Stem enkele dagen later de krant met de kop ” Geen toezeggingen supermarkt Kapellebrug” en lezen we: “Wethouder Diana van Damme van Hulst kan rustiger slapen dankzij de steun van Danny Mangnus, mede-eigenaar van de MCD-supermarkt in Kapellebrug. Mangnus heeft het maandag voor haar opgenomen. “Ons is nooit beloofd dat wij mochten uitbreiden, als we een supermarkt in het centrum van Hulst zouden beginnen.”
Met alle respect hoor, maar nu begin ik toch te geloven dat er wel beloftes gedaan zijn, dat er wel een koehandel heeft plaatsgevonden en dat daarom burgemeester Mulder en de wethouder daags na de raadsbehandeling bij de Mangsnussen hebben aangeklopt om hen te vragen te zeggen dat er nooit beloften zijn gedaan. Immers, de Mangnussen hebben nooit gezegd, nooit geschreven dat er beloftes zijn gedaan. Als de Mangnussen nu zouden zeggen dat er nooit beloftes zijn gedaan, dan kan die raad ook niet meer verder zeuren moet het college hebben gedacht….
Welja. Toch denk ik dat een beetje jurist er in moet slagen om gaten te slaan in het gemeentelijke supermarktenbeleid van Hulst. Het is inconsistent, bevoordeeld bepaalde marktpartijen en ik sluit ook niet uit dat het in strijd is met de Europese Dienstenrichtlijn, die concurrentiemotieven in het ruimtelijke beleid niet meer toestaat. Die Dienstenrichtlijn wordt door gemeenten niet altijd even consequent toegepast, wat weer resulteert in juridisch getouwtrek, al dat niet tot voor de rechter.
Het Hulster supermarktenbeleid komt hoe dan ook nog een keer terug in de raad binnen afzienbare tijd. Ben benieuwd hoe de hazen dan weer gaan lopen…
