“Ik heb heimwee naar Balkenende als Rutte weer staat te grijnzen”. Met die regel begon Trouw-columniste Asha ten Broeke haar wekelijkse riedel in het dagblad. Ze zei politiek weinig met de oud-CDA-premier te hebben, maar vond zijn manier van communiceren met de burgers, zijn methode van het brengen van slecht nieuws “eerst het zuur, dan het zoet” veel eerlijker en empathischer.
Dat Rutte breed lachend elke keer boodschappen verkondigt die mensen zwaar in de portemonnee raken doet haar nog niet de meeste pijn, maar telkens dat joviaal gedoe en geleuter erom heen, dat lolbroekerige, dat gaat de schrijfster te ver.
Ik ben het daar volledig mee eens. Ik vind het schier ongepast dat een premier van een land – in het midden van een diepe economische crisis, die zijn sporen maatschappelijk en sociaal nadrukkelijk achterlaat – het volk oproept om te gaan consumeren op een manier die velen tegen de borst stuit. “We gaan eens een keer die nieuwe auto kopen. We gaan eens een keer dat nieuwe huis kopen. Laten we die handshake doen”, hij zei het echt. In de Kamer, big smile…
Toen Wilders dat hoorde, vroeg hij zich in gewisse af: “Wat heeft de heer Rutte gegeten: waren het paddo’s of was het een flink stuk space cake wat hij achter de kiezen had?”
Vreemd dat niet meer mensen dat dachten.
Nu hebben wij vorig jaar een nieuwe auto gekocht, wij hebben ons huis flink vertimmerd, een goede beurt gegeven, een mooie houten vloer laten leggen en komt de schilder nog een keer langs om de buitenkant strak in de verf te zetten, maar wij hebben nog op geen enkele wijze gemerkt dat onze inspanningen daadwerkelijk hebben bijgedragen aan het herstellen van onze economie. Goed de ingehuurde ondernemers hadden er wat aan, maar daar bleef het ook bij.
Rutte moet toch weten dat mensen pas echt gaan consumeren als het vertrouwen in een welvarende toekomst er is en die ontbreekt nu volledig. De werkloosheid is sinds 2008 verdubbeld, dagelijks verliezen honderden mensen hun baan, het aantal faillisementen blijft stijgen en dan heb ik het niet eens over die honderdduizenden zzp’ers die feitelijk een marginaal bestaan leiden. De maatregelen die het kabinet Rutte tot op heden nationaal genomen heeft om de crisis het hoofd te bieden hebben nog geen enkel – positief – resultaat gehad. Alle akkoorden ten spijt, ze leiden tot niets.
Als Rutte zijn laatste restje geloofwaardigheid nog wil behouden, dan stort hij per ommegaande de in de verkiezingstijd beloofde duizend euro op de bankrekeningen van alle Nederlanders, de nummers zijn bij de Belastingdienst bekend, onder vermelding van “Ruttes Nationale Consumptieakkoord”, maar dat zal-ie niet doen en dus blijven er steeds meer mensen terugverlangen naar de eerlijkheid van Balkie…hoe raar kan het lopen…
Ik heb ook een 18 jaar oude auto. Maar ook al verdiende ik bakken geld, ik zou pas een andere kopen als deze echt niet goed meer was. Het is een prima wagentje, redelijk zuinig en met katalysator. Ik probeer wel geld te reserveren voor reparaties en onderhoud. Weer een andere kopen vind ik niet duurzaam.
Dat kopen om het kopen, consumeren om het consumeren, dat is juist een van de onderliggende oorzaken van deze hele crisis. De enorme welvaart ontstond niet doordat we ineens productiever werden, maar door kredieten, hypotheken, verveelvoudiging van de huizenprijzen. What comes up, must come down.
You can take a horse to the water, but you can’t make a horse drink…… Of je nu Balkenende of Rutte heet. Wanneer gaan we eens voor ons zelf verantwoordelijkheid nemen inplaats van steeds naar de overheid te kijken of ze je wat willen geven?
En wat de €1000 belastingteruggave betreft; je wist al dat het niet doorging toen de VVD geen 76 zetels haalde en ze daardoor een coalitie met de PvdA moesten sluiten. Of ben je echt zo naïef?
Tot slot: Heimwee naar Christen Democratische draaikonterij zegt vooral iets over degene die het zegt….wat dat betreft is het subsidieslurpertje (bedrijfsfonds voor de pers) Trouw een onverdachte bron.