Terwijl de Nederlandse zorg verder wordt uitgehold, de thuiszorg straks kassie-wijlen is, tal van zorgmedewerkers in onzekerheid zijn over hun werk, patiënten hun zorgkosten zijn stijgen en stijgen en het basispakket wordt uitgekleed. Terwijl de crisis voortduurt en meer en meer mensen in onzekerheid komen te verkeren over hun financiële toestand gaat het keurkorps van zorgdirecteuren door met het vergaren van goudgeld. De Balkenendenorm is in zorgland geen norm. Dat moge duidelijk zijn.
Abva-Kabo verzamelde weer eens inkomstgegevens van zorgdirecteuren en komt tot de slotsom dat meer dan dertig van de vijftig heren (en dames) maar vooral heren ruim boven de norm van Balkie zit. Vaak ruim er boven.
En waarom ziekenhuisdirecteurtjes bovendien een auto van de zaak moeten hebben (soms van meer dan 80 mille) ontgaat mij ten enenmale volledig. Bezie de lijst en tier even, wellicht helpt het.
ACTIZ_50
Ik ben ongeveer tien jaar geleden naar Litouwen geemigreerd. Daar heb ik een volledig kosten-dekkende ziektekostenverzekering (met uitzondering van medicijnen) voor 30 euro per maand. Als gepensioneerde vanaf 65 jaar is mijn bijdrage uiteindelijk: nul(0)
Het kan dus werkelijk wel!
Hoe kun je nou zeggen dat de zorg wordt uitgehold? Het is al jaren de allergrootste uitgavenpost op de rijksbegroting en bovendien de snelstgroeiende. Er zijn inderdaad een paar maatregelen in voorbereiding, maar die zullen de groei hooguit afvlakken. Ondertussen geeft de regering ook nog steeds €20 miljard per jaar meer uit dan dat de staat binnenkrijgt.
Los daarvan, ben ik het met je eens dat er allerlei ontsporingen zijn die zeker aangepakt moeten worden – maar daar is de zorg niet uniek in (“De bakker uit Domburg”). Maar dit aanpakken lost het grote probleem nog niet op. Het zou mooi zijn als het wel zo was, maar het wijzen op misstanden is hier echt niet meer dan een afleidingsmanoeuvre van het werkelijke probleem door de partijen aan de extreem linker- of rechterzijde.
Journalisten hebben een verantwoordelijkheid om dergelijke nuances te maken in hun beschouwingen. Of het moet zijn dat ze schrijven vanuit een verborgen agenda.