Als onderdeel van het project De Nieuwe Bierkaai werd in 2012 het water terug gebracht in de Hulster binnenstad. “Op deze locatie”, zo schrijft de gemeente Hulst op haar website, “komen oud en nieuw nu op een unieke wijze samen. Voor dit gebied is de gemeente Hulst op zoek naar een kunstvoorwerp als versterkend element. Welke kunstenaar gaat dat kunstvoorwerp realiseren? Het kunstvoorwerp moet inspireren en passen bij het thema “Vieren!” en inzendingen worden opgewacht tot 1 oktober.
Hoe ongelukkig gekozen is het thema “Vieren!”
Want valt er met betrekking tot het stadvernieuwingsproject in kwestie wel iets te vieren. Oké, het noordwestelijke hoekje van de Hulster binnenstad is aardig opgeknapt met die watergang, de pleintjes en de nieuwe huizen, maar daar is ook alles mee gezegd. De watergang, de herinrichting van het publieke domein, zou alles motor hebben moeten fungeren voor de rest van de herontwikkeling van het gebied, maar daarvan is tot op heden niets, maar dan ook niets van terechtgekomen. Er zit zand in de ontwikkelingsmotor, ontwikkelaars zijn afgehaakt of failliet gegaan en of er uberhaupt nog iets gebeuren gaat in het plangebied is koffiedikkijker.
Tot op heden heeft Hulst 6 ton aan de herontwikkeling van het Bierkaaigebied verdiend. De aanleg van de nieuwe stadsgracht inclusief de twee dure bruggen kostte de gemeente kostte de gemeente zowat een zevenvoud en als ontwikkelaars de rest van het gebied op de schop zouden nemen (nieuwe woningen, appartementen en winkels) dan zou Hulst per saldo een miljoen of negen aan het totaal kunnen verdienen, maar er gebeurt niets. Er wordt geen fundering gegraven, geen steen gestapeld, er gebeurt nada, niente.
En dat baart politiek Hulst -een groot deel althans – zorgen. Elk jaar dat er niets gebeurt kost Hulst dat aan rentelasten zomaar een kwart miljoen euro en de laatste twee jaar is er dus niet gebeurt en dus een half miljoen extra verspeeld. B en W koesteren nog enige hoop dat er in de nabije toekomst toch nog iets verrijst aan de nieuwe Bierkaai, maar zij zijn toch de enigen. Veel valt deze mensen echter niet verwijten, de crisis heeft ook Hulst in de greep, de bouw ligt stil en ontwikkelaars ontwikkelen slechts als de risico’s minimaal zijn en dat is in stede Hulst niet het geval.
Mede om die reden is het thema voor de kunstwedstrijd ongelukkig gekozen. Hulst heeft niets te vieren. Althans vooralsnog niet.
