Van Schaik en de bibliothecaire schijnoplossing

Het openhouden van de bibliotheken in vijf Terneuzense dorpen hoeft geen geld te kosten liet wethouder Jacobus, Co, van Schaik het Zeeuwse Halfformaat weten voor hij afreisde voor vakantie naar Zuid-Afrika. Het sluiten van die biebjes kost de gemeente ook weer zo’n 85 mille en Van Schaik vond het onnodig om gemeentelijke subsidie (die 85 mille) maar een beetje rond te pompen. De Terneuzense oppositie reageerde daags erop verbaasd over Van Schaiks uitlatingen, want hij mocht dan wel aangeven dat hij een financiële oplossing in gedachten hebben, maar wat die precies was, dat had de uitzwaaiende PvdA’er niet gezegd en daar mag de Terneuzense raad nog een maandje op wachten ook.

In concreto gaat Van Schaik dus dit jaar helemaal niets doen aan het bibliothekendilemma. Hij schuift de in eerste instantie opgelegde bezuiniging van twee ton door tot na de verkiezingen en dan zal er weer over gepraat worden. Tussentijds blijven de biebjes open (wat de bibliotheek feitelijk niet kan, omdat de stichting daar de middelen voor ontbeert), blijven de zes bibliothecarissen die eerst zouden moeten afvloeien in dienst (wat de stichting feitelijk niet aan kan, omdat de middelen ontberen) en moet de bibliotheekstichting de transitie naar een andere, goedkopere manier van werken maar even opschorten (waardoor de nood van de feitelijk al failliete, maar nog niet failliet verklaarde, stichting alleen maar groter wordt.)

Van Schaik heeft dus een oplossing bedacht die geen oplossing is en die de problemen bij het regionale bibliotheekwezen alleen maar groter maakt. En dat is dan het gevolg van een potje machtspolitiek van PvdA en TOP/Gemeentebelangen, een potje waaraan de opgestapte CDA-wethouder Jaap Bos (een integere, hardwerkende, gewaardeerde bestuurder) niet wilde meedoen. Bos had met de bibliotheekstichting en haar geledingen een akkoord bereikt over een bezuiniging van twee ton, een reorganisatie bij de stichting die zes mensen hun baan zou kosten, maar waarvoor middelen vergaard waren om de pijn te lenigen en de sluiting, dan wel het digitaliseren van een aantal kleinere vestigingen. PvdA en TOP keerden zich tegen dat akkoord en dachten een andere oplossing (vooralsnog dus geen oplossing) te kunnen verzinnen.

Het is overigens typisch Van Schaik om te zeggen dat een oplossing in zicht is, terwijl dat nog absoluut niet het geval is. Vervolgens gaat de bestuurder op reis naar de verre, waarmee hij zichzelf een maand tijd gunt om een beter alternatiefje te bedenken (als dat overigens mogelijk is, want zoals gezegd de bibliotheekstichting hobbelt langzaamaan naar de afgrond). van Schaik, volgend jaar 40 jaar publiek bestuurder (wie doet ‘m dat na in Nederland), geldt als een ervaren, sluw, soms zelfs gewiekst politicus.
Hij overspeelt zelden zijn hand, maar in deze zaak heb ik mijn twijfels.
Waarom eerst twee ton willen bezuinigen?
Bos, met zekere tegenzin, op pad sturen met een missie.
Die man zijn werk laten doen, wat tijd en moeite kostte maar uiteindelijk tot overeenstemming met de gesubsidieerde partij leidde, en het dan vervolgens gewoonweg afschieten.
Overigens – ook typisch – gebeurde dat op een moment dat Van Schaik zelf – Machiavelli van Axel – niet in de raadzaal te vinden was.
Een politiek spelletje?
Met welk doel dan?
Het CDA kan zich nu – door afscheid te nemen van de coalitie – grotendeels distantiëren van het beleid van de voorbije paar jaar. Met de verkiezingen van begin 2014 inzicht geen slechte uitgangspositie, want eerlijk is eerlijk, deze Terneuzense regering van TOP en PvdA heeft absoluut niet gebracht wat ervan verwacht werd. De gemeentelijke lasten (belastingen dus) schoten omhoog, de inkomsten (door het uitblijven van bouw-en bedrijfsactiviteiten) kelderden, er werd fiks bezuinigd en diverse grote projecten werden -om verschillende redenen – afgeblazen. Dan heb ik het nog over de talloze bestuurlijke akkefietjes rond bouwprojecten, Marina Beach, de cruiseschepen en wat al niet meer.
Het robuuste Terneuzen van na de herindeling (terminologie van Klaas de Vries, ook PvdA), de grootste en meest bedrijvige gemeente van Zeeland is verworden tot een schier armlastige bestuurlijke entiteit zonder samenhang.
De sluwe Van Schaik kon als wethouder van financiën de schijn van een relatief welvarende gemeente geruime tijd volhouden, maar dat is passé, de grondexploitatie levert hoegenaamd niets meer op, de eertijds aangekondigde bezuiniging op het gemeentelijk apparaat (waar na de herindeling nog wat frictiekosten voor werden betaald) moet alsnog worden uitgevoerd, want anders gaat het falikant mis.
Van Schaik zal vast wel weer met listen komen, daar ken ik hem al lang genoeg voor.
Het zal mij niet verbazen dat-ie nu in Arbeidslus bij Stellenbosch onder het genot van een zachte witte wijn aan het nadenken is…