Het is natuurlijk mooi dat er op de verschillende sociale mediakanalen een stroom aan berichten passeert over de fusieperikelen tussen Scoop en de Zeeuwse bibliotheek, het ontslag (of vermeende zelfopstappen) van directeur Guus Egas Repáraz en zijn uitlatingen tijdens zijn afscheidsrede afgelopen maandag waarin hij Scoop neerzette als
“een instituut dat zijn negotie zoekt in het gesubsidieerd turven van trivialiteiten.”
En ja, als mensen in Zeeland eens de waarheid gaan zeggen, dan gaan de poppetjes – zoals dat heet – echt dansen.
Repáraz, die geliefd was bij het biebpersoneel en de vertegenwoordigende gremia (OR en bonden), maar minder bij externe partners en Raden van Toezicht omdat zij directe wijze van communiceren niet altijd even goed viel, werd uiteindelijk uitgerangeerd en uiteindelijk vervangen door een waar zwaargewicht Sjoerd Vellenga, die eerder als crisismanager bij InHolland de puinhopen van ondermeer de bakker van Domburg mocht opruimen (tegen een overigens niet geringe vergoeding). Ook deze fusie – waarbij sowieso vraagtekens kan worden gesteld bij de noodzaak – gaat karrenvrachten geld kosten. Gemeenschapsgeld wel te verstaan.
En als ik – als simpele Zeeuw even redeneer over wat die gemeenschap nodig heeft, dan is het een bibliotheekvoorziening die toekomstbestendig is en geen mini-CBS dat feiten van anderen zit te interpreteren omwille van wat politieke vrinden in de Middelburgse abdij, maar ja, als je weet dat de directeur van Scoop zelfs betrokken wordt bij het opstellen van kandidaatslijsten van politieke partijen, dan geeft dat al aan in hoeverre de intrinsieke macht van zo’n club reikt.
Maar alla, die Repáraz geeft in zijn afscheidsrede in mooie bewoordingen aan wat er schort aan het fusieproces en de mensen die dat de facto moeten trekken, wat oud politici, oud-bankbestuurders en gewezen ziekenhuisdirecteuren met nu niet bepaald frisse reputaties. Het manco van de Zeeuwse samenleving – het grote dorp zonder maatschappelijk middenveld – laat zich weer eens voelen. En de voorzitter van Scoop zit thuis op de gitaar Muss I din te spelen. Zeeland maakt zich weer eens belachelijk en een intellectueel met rappe tong en flinke woordenschat zegt daar dan iets treffends over. Zeeland worstelt en gaat ten onder.
Scoop zou er een onderzoek naar kunnen instellen.
Met dank aan Edwin Mijnsbergen
Chapeau voor de heer Guus Egas Repáraz!
In eer herstellen en behouden voor Zeeland.
De politiek is ziek. Het rijmt maar is wel waar, helaas. Altijd maar bezig met hun eigen spelletjes en ego’s. Verwachten ze nu echt dat we nog komen stemmen? Op wie dan? Wie kun je vertrouwen?
De partij die ik nog het meest vertrouw (SP) wordt steevast overal buiten gehouden. Bovendien weet ik niet wat er gebeurt als zij gaan deelnemen aan een volgende regering en ook niet of zij misschien uitgangspunten hebben waar ik me niet in kan vinden.