„Het huidige gedoogbeleid is vastgelopen”, zei Jan Lonink, burgemeester van Terneuzen in 2008. Hij pleitte destijds voor legalisering van de wietteelt, eventueel in combinatie met een pasjessysteem dat buitenlanders uitsluit. Sterker nog, hij was samen met Rob van Gijzel van Eindhoven en Gert Leers een grote pleitbezorger van de legalisering van de softdrugs-teelt. Maar ik vrees dat Lonink op 31 januari van dit jaar zijn handtekening niet plaatst onder het manifest Joint Regulation dat die dag in Utrecht wordt gepresenteerd en waarin minister Opstelten opgeroepen wordt om tot herziening van zijn softdrugsbeleid over te gaan.
Voor zover bekend zullen 23 burgemeesters het manifest ondertekenen. Onder hen de burgemeesters van Amsterdam, Rotterdam, Heerlen, Utrecht, Maastricht, Eindhoven en Tilburg.
De NRC meldt verder: “Nederland telt volgens de burgemeesters ongeveer 30.000 illegale kwekerijen. Ze verschillen in grootte, van honderd tot meer dan duizend planten. Criminele organisaties tappen jaarlijks ongeveer 1 miljard kilowattuur aan stroom af, dat komt neer op 180 miljoen euro. Eén op de vier branden in de binnensteden zou bovendien “hennepgerelateerd” zijn. Daar komen risico’s op wateroverlast, stank- en geluidsoverlast nog bij. Bovendien is de sterkte en kwaliteit van de wiet in coffeeshops niet gegarandeerd, omdat er geen controle op plaatsvindt.”
“Het repressieve beleid van minister Opstelten (VVD) biedt geen antwoord op de problemen waar wij al jarenlang mee worden geconfronteerd”, stellen de burgemeesters. Maar Jan Lonink stelt niets meer.
Checkpoint
Op zich ook wel begrijpelijk dat de voorvechter van toen zich nu zo gedeisd houdt. Bij de Checkpointrechtszaken (in Middelburg en later in beroep in Den Haag) werd de burgemeester van drugstad Terneuzen diverse keren door het Openbaar Ministerie de les gelezen. Terneuzen zou de softdrugssupermarkt die Checkpoint geworden was gefaciliteerd, nee zelfs geholpen hebben om zo te kunnen groeien. Terneuzen had de supermarkt kans tot bloei gegeven en had verzuimd in te grijpen. En Terneuzen, ja, dat was hij, de burgemeester, Jan Lonink. Na de twee invallen bij Checkpoint (in 2007 en 2008) nam de gemeente bestuursrechtelijke maatregelen en sloot de tent voorgoed.
Het drugstoerisme in Terneuzen raakte – gelukkig voor de stad – wat uit de gratie. De horeden Vlamingen en Fransen bleven grotendeels weg. Slechts een kleine groep frequenteert nu Terneuzen nog. En ja, die situatie overziend ga je je als burgemeester natuurlijk niet weer eens op de blokkades staan om te gaan roepen dat de softdrugsteelt gereguleerd moet worden en dat gemeenten zelf daarin het voortouw zouden moeten nemen.
Nee, dan zeg je niets.
Zeker nu niet.
Wetende dat begin juni in Amsterdam het hoger beroep tegen Checkpoint dient en dat het risico levensgroot aanwezig is dat Terneuzen, dus de burgemeester, daar weer een fikse duw krijgen zal en daarom houdt de man, die ooit tot in de rode universiteitsstad Bologna bestuurders en wetenschappers doceerde over het succes van het Nederlandse gedoogbeleid, de noodzaak tot reguleren van de teelt en het decriminalisering van een hele sector, zich stil.
Muisstil.
Naschrift
Ettelijke uren voor de presentatie van het manifest meldt de Terneuzense burgemeester niets van proeven in Terneuzen te willen weten, maar dat hij wel het manifest zal ondertekenen. Stilletjes en waarschijnlijk in blokletterjes…
Grappig dit. Goes to show dat het toch allemaal opportunisten en ad hoc bestuurders zijn. Benieuwd of Toine Kessen hier nog wat van vindt. Over faalbeleid gesproken.
Ik zie Toine Kessen nog wel eens passeren en geloof eerlijk gezegd niet dat hij zich nog om bestuurlijke zaken druk maakt.