Daan van Doorn, nummer tien in de PZC-lijst der machtige Zeeuwen, kreeg deze week in het Financieel Dagblad als voorzitter van -let wel – the Strategic Board Delta Region – een pagina de ruimte om de krant (en dus de lezers) wijs te maken dat de Zeeuwen samen met de West-Brabanders en de Vlamingen klaar staan om de economie in het Deltagebied een enorme boost te geven – als – en dat is dan een voorwaarde – er lekker rondgekrabt mag worden in de Brussels vleespotten.
En als dat lukt, zo voorspelde de machtige Zeeuw onder wier leiding Delta en Vion ook tot grote hoogten zijn gerezen (en om vervolgens diep te vallen) dan zullen we nog eens wat meemaken. Dan komen er een miljard aan innovaties los en wordt er een extra banengroei gegenereert van 0,5 procent. Een half procent banengroei waar, in Zeeland, in het hele Deltagebied inclusief Oost-en West-Vlaanderen? Een miljard aan innovaties? Bij wie? Van Doorn en zijn denktank focussen zich op biobased, vergroening van de chemie, logistiek en technisch-industrieel onderhoud. Jaja, dat zijn allemaal bedrijfstakken waar we de voorbije jaren heel wat aan gehad hebben in het Zeeuwse.
En Van Doorn bralt lustig verder. “Voor 80 procent komt de economische boost er zonder geld omdat we bedrijven bundelen. Die andere 20 procent zijn baanbrekende projecten die nu economisch niet haalbaar zijn, maar die maken we haalbaar met aanjaaggeld. Een beetje uit Den Haag, een beetje van de provincies en uit Brussel vooral. Als je echt stappen wilt zetten, moet je naar Brussel en wij zijn daarvoor de sluis.”
En als zo iemand dat dan zegt, dan moet je daarin willen geloven.
Statenlid Ron de Kort van de PvdA doet dat, hij stuurde me dan ook gelijk een afschrift van het FD-artikel. Zo van, kijk hier eens na! Dat gaan WIJ doen.
Nu zijn er veel mensen die net als Ron geloven wat ze lezen. Dat mag, maar is niet altijd verstandig.
Ik lees bijvoorbeeld Daan van Doorn het volgende debiteren in FD:
Chemiebedrijven en Suikerunie praten bijvoorbeeld over hoe suiker een grondstof kan zijn voor de chemie. Daar is nooit eerder op zo’n manier naar gekeken in Nederland.”
Wat een kul. Een bedrijf als Nedalco (eerst van CSM, later Cosun, nu Cargill) maakt al meer dan 100 jaar brandstof uit melasse. In Sas van Gent was het de bedoeling in 2006/7 om naast Cargill een grote bio-ethanolfabriek te bouwen, maar die verrees uiteindelijk in Manchester. Cargill zet al tijden maiszetmelen om in brandstoffen. Sterker nog samen met Dow had Cargill een fabriek in het Amerikaanse Blair waar jaarlijks 400.000 ton afbreekbare plastic zakjes werden gemaakt tot in 2007 de concerns er de stekker uittrokken. Te duur en onrendabel, ook op termijn.
Van Doorn kent zijn klassiekers niet.
Dat nieuwe denken stimuleren wij, zegt de man, wel dat is mooi.
maar de beste man zou mij nu maar eens moeten vertellen wat heel die Zeeuws/Vlaamse biobase-hype de voorbije tien jaar in concreto heeft opgeleverd?
Nieuwe producten.
Nieuwe bedrijvigheid
en
nieuwe banen?
en tegen welke prijs?
