Als ik in een bui van goede burgerzin een groepje zich onwettig gedragende Marokkanen, Antillianen of boerenbleekscheten zou aanspreken op hun gedrag of ongewenste aanwezigheid ergens dan loop ik het risico een behoorlijk pak slag te krijgen. Er zal dan geen medeburger te vinden zijn die het voor mij zal opnemen, laat staan genuniformeerde dienders. Die zie ik wellicht pas achteraf als ik met builen, bulten en breuken het bureau wordt binnengeloodst of een ziekenhuis.
Mijn recht van vrije meningsuiting is dan van generlei waarde of gewicht.
Als ik echter een geblondeeerde parlementariër uit Venlo ben, die hele bevolkingsgroepen aanspreekt op hun gedrag, godsdienst of afkomst, dan mag ik zeggen wat ik wil (ook al zou een nette burger zoiets nooit zeggen), dan staan mensen te scanderen en nemen camera’s en geluidsapparatuur elk woord op wat ik zeg en wordt dat op 37 kanalen op de treurbuis eindeloos herhaald. Dan spreken de hoogste burgerbestuurders weliswaar hun -gespeelde- ontzetting uit, zeggen politicologen en geleerden van ander slag dat grenzen zijn overschreden en schrijven hoofdredacteuren pittige stukjes, maar ik als blonde leider van de Beweging van de Onderbuik kan rustig zeggen wat ik wil, kan elke keer een toonje hoger zingen en de lat der kwetsheid iets hoger letten.
Geen agent die mij iets doet, geen rechter die mij iets durft.
Nee, sterker nog.
Omdat ik als parlementariër van ruftend rechts mijn litanie van beledigingen MOET kunnen uiten geniet ik bescherming van de Staat. Verblijf ik in kazernes, eet ik uit de staatsruif en scheur ik door den lande in gepantserde voertuigen met dag in dag uit een stel kleerkasten in mijn directe nabijheid, opdat niemand mij mag treffen.
Waarom geniet deze volksvertegenwoordiger (van welk volk overigens) nog steeds die beschermde status. Waarom ontbeert de doorsnee-burger de bescherming van de Staat als hij onverlaten terecht wil wijzen? Waarom schept de Staat omstandigheden waaronder deze zelfgeproclameerde Stem des Volks onder beveiliging haat mag zaaien, terwijl er voor het zich aantrekkende burgers slechts stille marsen worden gehouden?
Hef die Staatsbeveiliging op een de gespeelde woede verdwijnt vanzelf. Blondi zal vanzelf op zijn geblaf gaan letten (o ja vergelijkingen met de hond van Hiteler zijn verboden). Hij zal zijn woorden automatisch gaan wegen en dit van oudsher tolerante land wordt verlost van het zich zo vaak herhalende spel van de grote leider van het kaartenhuis der PVV.
Laat hem zelf maar betalen voor de risico’s die hij grotendeels zelf gecreëerd heeft.
Conny, Conny, de spuugspetters van je woede zitten op m’n scherm! Nadat heel het Nederlandse medialandschap al is ontploft, begin jij ook nog een keer. Van al die aandacht krijgt die geblondeerde narcist alleen maar een harde fluit. Doodzwijgen is de beste remedie. Afgesproken?
Amen, die van Connie dus.
Connie,
altijd objectief, analytisch en vilein maar deze keer recht uit het hart.
Je gaat er niets aan veranderen maar het lucht wel op.
Hij toont zich gewoon een echte Nederlander: veel roepen en schreeuwen, onmiddellijk gelijk willen hebben, maar niet luisteren naar een ander.
Zit wel veel haat in het verhaal tegen deze volksvertegenwoordiger die toch het onderbuik gevoel van heel veel Nederlanders vertolkt, daar waar overigens bijna alle partijen de problemen vooruit schuiven of laten liggen.
En idd , het is een schreeuwlelijk die zelf geen verantwoording op zich neemt, echter van de gevestigde partijen moet men helemaal niets verwachten( zie de geschiedenis)
Deze politieke partijen hebben het veel te druk met hun eigen carrière veilig te stellen en als opstapje politiek bedrijven om zodoende hun toekomst veilig te stellen.
Niets nieuws onder de zon werkt al jaren zo in alle gelederen, succes verzekerd.
En in geval van opheffing bewaking heeft de man waarschijnlijk nog een paar dagen te leven.
Geen haat hoor, John.
Wilders kan – als-ie wil – zaken gewoon benoemen, heb daar geen moeite mee, maar dat cafégebral nee…
Van mij mag-ie nog lang leven, maar vind je nu ook niet dat ie zijn eigen angsten alleen maar aan het oproepen is…