Als we de FNV mogen geloven – en ik heb geen reden daaraan te twijfelen – gaat een van de oudste fabrieken in de Zeeuws-Vlaamse Kanaalzone, de Glasfabriek in Sas van Gent, dicht en komen een kleine 100 mensen op straat te staan. Het personeel werd vrijdagochtend over de voorgenomen sluiting ingelicht. Sas Glas, sinds de jaren ’90 gespecialiseerd in glazen gevelbekleding, is onderdeel van het Franse megaconcern Saint Gobain en lijdt eigenlijk al jaren een marginaal bestaan, maar sluiting kon telkens voorkomen worden door saneringen, productielijnaanpassingen en productinnovaties toe te passen. De huidige economische crisis beroerde het bedrijf in Sas van Gent echter uiterst zwaar (zie bijgaand persbericht van directie).
Vijf jaar geleden was ik voor het laatst op en bij het Sasse bedrijf. De toekomst leek toen nog rooskleurig. Het moederbedrijf had Sas Glas toestemming gegeven om de oude fabriek te slopen, een deel van het terrein te verkopen en een nieuwe productiehal met kantoorruimten te bouwen. Dat gebeurde ook en de toenmalige directie ging er maar wat prat op. Helaas duurde dat maar even.
De glasfabriek in Sas van Gent werd in 1899 gesticht door een groep Belgische investeerders als SA des Glaceries Néerlandaises. In 1900 startte de productie, maar soepeltjes verliep dat niet en in 1904 werd de fabriek door Saint-Gobain overgenomen en ging verder als: NV Nieuwe Nederlandsche Maatschappij tot Vervaardigen van Spiegelglas. In 1912 begon men ook met de productie van chemicaliën gelieerd aan de kunstmestfabricage, zoals zwavelzuur (1919) en fosfaat. De fabriek heette sindsdien: NV Nieuwe Nederlandsche Maatschappij tot Vervaardigen van Spiegelglas, Glazen Voorwerpen en Chemische Producten. De chemische divisie zou later verdergaan als Zuidchemie. Na een neergang tijdens de Eerste Wereldoorlog – de grenzen waren dicht, dus de export viel stil – groeide de fabriek weer en telde al spoedig meer dan 700 werknemers, maar in de daaropvolgende crisistijd werden er vervolgens weer honderden ontslagen. Na de Tweede Wereldoorlog volgde een tweede expansieperiode door de productie van het geharde, veiligheidsglas Securit, die gebruikt werd in treinen en auto’s.
“In 1964 nam Saint-Gobain de glasfabriek over. Men startte met de productie van emailglas onder de merknaam “Emalit”. Het betrof gekleurde, decoratieve glassoorten voor bouwwerken. Hoewel in de periode 1973-1983 het aantal werknemers sterk werd verminderd, groeide de afzet en de internationale bekendheid, mede door de introductie van nieuwe glassoorten. Eén daarvan was “Cool-lite”, een zonwerend gecoat glas. Opnieuw werd nu de naam gewijzigd en wel in SGGS Sas Glas, waarbij SSGS staat voor Saint-Gobain Glass Solutions. Het bedrijf ging zich specialiseren op glas voor gevelbekleding. In 1999 werkten er 140 medewerkers bij Sas Glas. Men ging zich richten op de fabricage van architectureel glas voor de gevelbouw, waarvoor onder meer zeefdruktechnieken werden aangewend. Verder wordt er glas gesmolten (“Crea-Lite”) en ook LED-in-Glas of digitale Mediafacades geassembleerd. Deze producten werden toegepast in tal van grote bouwprojecten, waaronder het gebouw voor het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid.
Sinds begin 2013 beschikt de Glasfabriek ook over een installatie om gelaagd veiligheidsglas te produceren.” Wikipedia
Ik heb veel mensen gekend die op de Glasfabriek werkten of hebben gewerkt. Met busjes werden ze van en naar de Sasse fabriek gebracht. ’s ochtends door, ’s avonds terug. En wie in de Kanaalzone veiligheidsglas nodig had kon via al die mensen goedkoop aan gehard glas komen. “We zullen dat wel eens arrangeren”, zei buurman Armand, die op de fabriek werkte, altijd tegen mijn vader.
en het werd gearrangeerd. De Glasfabriek had een wat roerige reputatie. Ging het goed, dan werden er mensen aangenomen, ging het slecht, dan stonden ze net zo gemakkelijk weer op straat. En dat gebeurde nogal eens. Reorganisaties waren sinds de jaren ’70 schering en inslag. Van de 700/800 mensen in de hoogtijdagen bleven er de laatste jaren nog slechts een kleine honderd over.
Ook voor hen valt nu het doek. Triest.
Persbericht van de directie van Sas Glas
Directie maakt voornemen bekend om Glasfabriek Sas van Gent te sluiten
Op vrijdagochtend 4 april heeft de directie van Glasfabriek Sas van Gent de ondernemingsraad en medewerkers laten weten het voornemen te hebben om de bedrijfsactiviteiten in Sas van Gent stop te zetten. Het voorgenomen besluit is genomen in samenspraak met de algemene directie van Glassolutions en betekent de sluiting van de vestiging in Sas van Gent voor het midden van 2014. De geplande sluiting zou het collectief ontslag betekenen van de 89 medewerkers van de vestiging. De vakbonden zijn inmiddels ook geïnformeerd en verzocht om overleg te plegen over het voorgenomen besluit en samen te komen tot een sociaal plan voor de medewerkers van Sas Glas.
Sas Glas heeft al meer dan 10 jaar een negatief bedrijfsresultaat. Om dit om te buigen heeft Sas Glas de afgelopen jaren twee sporen bewandeld. Er is geïnvesteerd in mensen en machines omdat het bedrijf daarmee de overlevingskansen hoopte te vergroten. Zo zijn er recent nog investeringen gedaan in een productielijn voor gelaagd glas en een nieuwe slijpinstallatie. Daarnaast zijn er efficiency- en kostenreductieprogramma’s uitgevoerd en hebben er diverse reorganisaties plaatsgevonden. Echter, door de snelle verslechtering van de markt is de omzet zo snel achteruit gelopen dat het niet te compenseren was met kostenreducties en nieuwe producten. Dit betekent dat Sas Glas in de huidige markt niet meer voldoende competitief kan opereren en er geen enkel zicht is op verbetering in de komende jaren.
De directie van Sas Glas is zich er ten volle van bewust dat deze voorgenomen beslissing hard aan komt bij de medewerkers; ‘We betreuren het zeer dat het ons niet is gelukt om onze fabriek open te houden. Iedereen heeft in de afgelopen jaren zijn uiterste best gedaan en alle mogelijke paden zijn bewandeld. Maar de langdurig slechte resultaten en marktomstandigheden laten ons geen ander alternatief dan om te spreken over een voorgenomen sluiting. We zullen alles in het werk stellen om samen met de ondernemingsraad en de sociale partners te komen tot een verantwoorde oplossing voor onze medewerkers.’
Burgemeester Jan Lonink van Terneuzen reageerde vrijdag aangeslagen op het nieuws over de sluiting van Sas Glas. Dit meldde de PZC in de Zeeuws-Vlaamse editie, maar het beeld bij het stukje over Sas Glas liet een weinig aangeslagen Lonink zien. Integendeel, een prent met vrolijk lachende Lonink illustreerde de aangeslagen bestuurder. Foutje van de eindredactie? Hoe het ook zij, zondag was op de PZC- en BN-De Stemsite deze pijnlijke misser rechtgezet en staat sindsdien een recente plaat van de Sasse fabriek.
Jammer ik heb er ruim 17 jaar gewerkt en ken nog veel mensen die er werken.
Als dit echt waar is dan wens ik deze mensen veel sterkte.