De luis en de verloren Terneuzense tonnen

Op de avond van de dag van de gemeenteraadsverkiezingen was Cees Freeke de koning te rijk. Dat was vier jaar daarvoor behoorlijk anders, toen kwam hij luttele stemmen te kort voor een langer verblijf in de raad, dit keer waren er twee zetels voor handen voor lijst Freeke, tegenwoordig 55Terneuzen. En ik had die winst voorspeld. Ik had in september vorig jaar Freekes retour naar het pluche al ingeschat. Niet dat ik er persoonlijk op zat te wachten, maar gewoon omdat PVV- en voorheen Fortuynstemmers nog altijd een lokale variant plegen te zoeken om op te stemmen. Alzodus keerde de luis terug in de Terneuzense pels en ja hoor. Freeke heeft zijn kruistocht tegen (al dan niet vermeend onrecht of onrechtmatigheden) hervat. De eerste raad moet nog aanvangen of de voormalige belastinginspecteur heeft zijn vragen al gesteld. Dit keer over een van de vele geflopte projecten in Terneuzen, de ontwikkeling van de Beurtvaartkade, een project waar Terneuzen in de optiek van Freeke sowieso al tonnen aan heeft verspeeld.

Freek mailde zelf het volgende verhaal (en zijn vragen):

Tja , die zetels waar 55 terneuzen op mikte zijn gehaald. Ieder raadslid ontvangt een keurige map met informatie hoe het heurt. In 2003 wist men dat nog niet. Dat breekt nu op. Immers er blijkt 3 miljoen euro over de balk te zijn gegooid: Op e-mail ontvangen 1 september 2003, 17.38 uur (!) “Geachte leden van de raad, Bijgevoegd treft u een notitie inzake de economische uitvoerbaarheid Beurtvaartkade ( Bonded stores) aan. Deze notitie is abusievelijk alleen voor u ter inzage gelegd terwijl deze samen met het raadsvoorstel verspreid had moeten worden. Hier voor onze excuses. Voor de fracties die heden-avond vergaderen heeft de bode Wim Dekkers de beschikking over een aantal exemplaren voor de fractieleden en fractievolgers. Met raadsleden die niet over e-mail beschikken en vanavond niet aanwezig zijn wordt afzonderlijk contact opgenomen. Hoogachtend,
Joost de Jong”

Notitie: “AAN: Raadscommissies VAN: College van burgemeester en wethouders
Betreft: economische uitvoerbaarheid Beurtvaartkade
Het plan Beurtvaartkade maakt onderdeel uit van het Masterplan Axelsedam. De, in het Masterplan, opgenomen functies en de omvang hiervan zullen nog nader uitgewerkt moeten worden. Voor de ontwikkeling van de Beurtvaartkade moet rekening worden gehouden met de volgende (indicatieve) kostenopstelling:

Aankoop D-ship Holding b.v. (voorheen Bonded Stores) € 800.000,00
Overige aankopen € 550.000,00
Saneringen € 500.000,00
Bouwrijpmaken € 300.000,00
Plankosten € 500.000,00
Financieringskosten € 200.000,00
Totaal € 2.850.000,00

Deze kosten moeten worden terugverdiend door uitgifte van bouwgrond. Een mogelijk scenario is de volgende. Er is een woongebouw en recreatieve functies voorzien in het Masterplan Axelsedam voor de Beurtvaartkade. Tevens dient er een ruimtereservering te zijn voor een eventuele wegverbreding. Gezien de locatie is een gemiddelde verkoopprijs (v.o.n) van een appartement van € 400.000,00 à € 450.000,00 reëel. Uitgaande van een residuele grondwaardebepaling is een grondopbrengst van € 100.000,00 per appartement haalbaar. Uitgaande van 30 appartementen, wat ruimtelijk zeker haalbaar lijkt, is een kostendekkende exploitatie mogelijk Ook andere functies zoals recreatie en eventueel kantoren zullen nog een financiële bijdrage kunnen leveren. Aspecten als externe veiligheidsrisico’s en geluid zullen onderzocht worden bij de planontwikkeling. De conclusie is gerechtvaardigd dat dit plangebied in principe met een sluitende exploitatie ontwikkeld kan worden.”

55 terneuzen merkt over de gang van zaken het volgende op. Het abuis leek mij destijds ‘strategisch handelen’ van het college. Immers omtrent de voorgenomen aankoop zijn op 12 juli 2003 inlichtingen gevraagd over verwerving van onroerende zaken, gesitueerd aan de Beurtvaartkade, ad € 1,2 miljoen, inclusief rente en ontwikkelingskosten.. Omdat antwoord uitbleef is dezerzijds een rappel verstuurd op 19 augustus 2003, maar ook daarop werd niet, althans niet tijdig geantwoord. Een kosten berekening, welke in de raadscommissie had moeten worden besproken, wordt de raad in strijd met de protocollen rechtstreeks voorgelegd. Een velletje informatie door de bode vlak voor de raadsvergadering voorgelegd is onvoldoende behandeling. Op basis van door mij destijds elders ingewonnen inlichtingen ging de waarde van deze panden niet de 400.000,- euro (de helft dus) te boven, terwijl oude Terneuzenaren ‘zeker’ weten dat bovendien de grond verontreinigd was. De (te begroten) schoonmaakkosten van de grond behoort op de aankoopsom in mindering te worden gebracht, indien de koper – de gemeente – ten minste marktconform wil aankopen. Anders betaalt deze te veel, hetgeen onrechtmatige staatssteun kan opleveren. Het mogelijke scenario over de gedroomde appartementen werd door mij als gebakken lucht aangemerkt. Elf jaar na dato is het niet meer interessant om welke redenen een marktpartij per se moest worden bevoordeeld en dat dit effectief werd gedaan door de raad met een met de natte vinger gemaakte kostenberekening vlak voor de raadsvergadering voor te schotelen. Met deze handelwijze werd de controlerende taak van de raad ernstig ondergraven. Immers de kwestie had vooraf in de desbetreffende commissievergadering behandeld moeten worden en bij correcte agendering met bijvoeging van alle relevante stukken, zulks ter beoordeling in alle raadsfracties. Verder kon desgevraagd niet, ook niet achteraf, een onafhankelijk taxatierapport van een beëdigd taxateur, met een verklaring over de gesteldheid van de grond, worden overgelegd. Op de raadsvergadering ontkent wethouder Van Waes desgevraagd dat de grond verontreinigd is: ‘er zit geen olie in de grond’. Ik: waarom dan € 500.000,- aan saneringen in de exploitatie opgenomen? Van Waes: ‘het betreft andere kosten’. Ik weer: ‘als het in mijn boek [‘onrechtmatige staatssteun’] over saneringskosten gaat, dan gaat het altijd over verontreinigd grond’. Zijn afgemeten antwoord luidde: ‘het zijn andere kosten’. Punt uit. Gevolg: een paar miljoen euro over de balk gegooid ten koste van de belastingbetaler .

Daarom anno 2014 wat vragen gesteld [Vragen (art. 41 RvO)]:
1. Kunt u toelichten welk scenario u thans voor ogen staat over de wijze waarop de gemaakte kosten van € 2.850.000,- moeten worden terugverdiend door uitgifte van bouwgrond? Zo ja, graag uw toelichting.

2. Hoe denkt uw college nu over de ‘economische uitvoerbaarheid’ van de Beurtvaartkade?

3. Ziet u thans in dat de aankoop destijds een flop ( weggegooid geld) was en het kwalijk was deze aankoop op onregelmatige wijze er door heen te drukken?

4. Is de grond wel of niet verontreinigd [het antwoord van wethouder Van Waes (CDA) was namelijk onaannemelijk]?
Zo ja, wordt dit alsnog gesaneerd?

5. Kunt u (inmiddels) de overige aankopen ad € 550.000,- specificeren? Zo ja, graag uw specificatie van wat en wanneer en voor welk bedrag werd aangekocht.

6. Kunt u uiteenzetten of de (indicatieve) posten ‘saneringen’ ad € 500.000,00, ‘bouwrijp maken’ ad € 300.000,00 en ‘plankosten’ € 500.000,00, nog beschikbaar zijn of (wellicht) inmiddels aan andere doelen zijn uitgegeven? Zo ja, graag uw uiteenzetting.
Leuke vragen en we zijn geïnteresseerd in de antwoorden!