En de Rabobank bepaalt nu ook uw gevoelens

De directeur van de Rabobank, Boerenleenbank toen nog, stelde vroeger bij ons in het dorp nog wat voor. Hij genoot het vertrouwen van velen, wist van het financiële reilen en zeilen van evenzovelen, ging dag en nacht zowat getooid in kostuum met stropdas, mocht voor in de kerk zitten en moest nimmer dringen aan de toog. Hij was een met met status. Heel anders dan de man van de Centrale Volksbank, dat was nun gewone mens van een bankje van de bond, dat kon en mocht je niet vergelijken. De directeur van de Boerenleenbank was iemand, alhoewel, deze dorpsnotabele zat natuurlijk diep in de zak van de boeren, die -en wethouder waren, en schoolbestuurder en kerkbestuurder en noem maar op. Dus echt iets te vertellen had hij niet, maar hij mocht zich af en toe eens manifesteren als sponsor, als stimulator der lokale cultuur enzomeer. Maar geloof maar niet dat Staf, zo heette hij van voren, het ooit in zijn hoofd haalde om mensen te zeggen hoe ze zich moesten voelen, hoe ze zich moesten uiten. Nee, daar zou hij nooit aan begonnen zijn. En tegenwoordig schijnt dat mode te zijn, dat bankdirecteuren ons – het nog altijd gewone volk – gaan vertellen hoe we ons moeten voelen, wat we moeten zeggen en wat we vooral ook niet moeten doen. Klojo’s die op allerlei niveaus zich schuldig hebben gemaakt aan oplichting, fraude en malversaties, die het mondiale financiële systeem aan de rand van de afgrond hebben gebracht, die alleen oog hadden voor het snelle geld en de reputatie van ooit vermaarde bedrijven en instellingen te grabbel hebben gegooid, die types denken nu dat zij ons nu moeten gaan duiden, dat zij de weg weten naar beter. Dat internationale bankiers een woordje kwijt willen over de mondiale economie en ontwikkelingen dat kan ik nog wel velen. Nationaal wordt het al gevoeliger, omdat die banken vrijwel allemaal met gemeenschapsgeld gered? zijn en wat mij betreft volstrekt ongeloofwaardig zijn geworden. Pak zo’n Nout Wellink, dat is toch gewoon een lopend vraagteken…

En dat zijn er ook nog lokaal/regionaal van die heertjes (het zijn altijd mannen) die denken dat zij de waarheid in pacht hebben. Neem nu zo’n Ad de Korte, directeur van Rabobank Oosterschelde, die vindt dat er minder gesomberd moet worden in Zeeland. “Ondanks de faillissementen van onder meer Zalco en Thermphos en de ontslagen bij Philip Morris, doet de Zeeuwse economie het goed”, zegt De Korte op Omroep Zeeland.
Ik ken meneer de Korte niet. Het zal best wel een aardige peer zijn, maar dit soort oprispingen doet-ie maar in familiekring of bij zijn golfvrindjes. Een bankdirecteur hoort niet te zeggen of er gesomberd mag worden of niet. En hij moet al; helemaal niet beginnen over die lage werkloosheid in Zeeland. Een cijfer dat door het grote aantal niet-actieven in onze provincie altijd beter uitpakt dan in andere contreien. De Korte gaat dan namelijk voorbij aan het feit dat er zat Zeeuwen geen werk hebben, van een uitkering rond moeten komen en vooralsnog geen zicht hebben op nieuw emplooi. De Korte gaat voorbij aan het feit dat grote aantallen ZZP’ers, ook in Zeeland, met pijn en moeite een bestaan hebben en werkelijk moeten schrapen. Bij de bank hoeven ze sowieso al niet meer langs te komen.
De Korte maakt zijn bankje tot de meetlat der Zeeuws economie. Bij ons gaat het redelijk goed, dus gaat het redelijk goed. Kwestie van perceptie heer De Korte.
En in mijn perceptie gaat het ook bij uw Rabobankje ook helemaal niet zo goed, althans niet zo goed als gewenst is, want anders zouden er bij Uw bankje meneer De Korte toch geen 35 banen van de 272 geschrapt worden niet. Dat is bijna 13 procent van het totaal, meneer De Korte. En als ik, als journalist, een verhaaltje over uw bank had moeten maken, dan had ik dat bericht begonnen met dat banenverlies. Dat is nieuws en dat is uw boodschap – Zeeuwen moeten niet somberen – niet.

Het is klaarblijkelijk bij de Rabo tegenwoordig normaal om een eigen werkelijkheid te ventileren en uit te dragen. In Zeeuws-Vlaanderen kunnen ze er ook over meepraten. Daar gaan de Rabobanken in Oost-West en Midden per 1 oktober samen verder onder de noemer van Rabobank Zeeuws-Vlaanderen. ” Tot 1 oktober verandert er voor U nagenoeg niets”, weet waarnemend-directeur Caro Dehulsters. “We gaan de dienstverlening verder optimaliseren en u, onze klant, nog meer centraal stellen”, is de verdere boodschap. Nou moet U nagaan dat diezelfde fusiebank overal kantoortjes sluit, pinautomaten opdoekt en de personeelsbezetting verder terug zal brengen met wellicht tientallen noodgewongen ontslagen.
Er verandert voor U niets, wordt er dan geschreven op een werkelijk onzinnig puzzelbrief waarvan zowat elke Zeeuws-Vlaming minstens een exemplaar heeft mogen ontvangen. “Om het milieu te ontzien sturen we één exemplaar per adres”, meldt de bank in een begeleid schrijven in de plastic wikkel. Jaja, over deze campagne moet nagedacht zijn door de Rabobank!
Maar laat ons vooral niet somberen.