In het Verenigd Koninkrijk is de voorbije dagen toch de pleuris uitgebroken nu de Schotse onafhankelijkheid steeds dichterbij verwezenlijking lijkt te komen. Een onderzoek wees uit dat 51 procent van de Schotten weleens in het referendum op 18 september „Ja” kunnen gaan zeggen, terwijl het Nee-front maandenlang aan de winnende hand leek. De poll-uitslag deed de beurs in Londen kelderen en bracht het Britse pond een zware slag toe, het verloor tien procent aan waarde in een dag.
En in Noord-Ierland smeken politici met een protestantse achtergrond de Schotten – warmee ze zulke goede banden hebben met uitzonder van de Celticfans dan – om vooral binnen de Unie te blijven. Ja, want stel je voor als ook in Ulster stemmen tot uittreding opgaan, dan valt dat met een inmiddels katholieke meerderheid amper nog te voorkomen. Nee, roepen ze in Belfast, houdt de geest aub in de fles.
Mooi ook zijn de dreigementen uit Londen. Een onafhankelijk Schotland mag de pond niet als munt houden, een onafhankelijk Schotland mag niet zomaar lid van de EU worden, een onafhankelijk Schotland mag dit niet, mag dat niet…, maar mag dan weer wel zomaar lid van de Navo worden.
Het aankomende referendum mag op naam van een man geschreven worden en wel op die van Alex Salmond, de leider van de Schotse Nationalistische Partij (SNP), de huidige minister-president van Schotland. In de parlementsverkiezingen in mei 2011 won de SNP een meerderheid in het parlement en werd Salmond opnieuw minister-president. Hij beloofde om binnen zijn huidige regeringstermijn, die in 2016 eindigt, een volksraadpleging te houden over de onafhankelijkheid van Schotland en hij hield woord.
Salmond heeft de wind mee gekregen, omdat de Schotten wars zijn van de gevestigde Britse partijen (Labour, Conservatives en LibDem). Sinds de Schotten hun eigen parlement hebben voeren ze – zeker de laatste jaren – beleid dat vaak tegengesteld is aan hetgeen in het Lagerhuis wordt goedgekeurd. Waar de Britten de universiteiten duur maakten, maakten de Schotten ze voor iedere Schot gratis toegankelijk. Veel Schotten menen ook – al decennia – dat ze economisch tekortgedaan worden, omdat de inkomsten uit de (Schotse) oliewinning het land amper ten goede komen. Met die olieinkomsten zou Schotland – net als Noorwegen bijvoorbeeld – best een West-Europese oliestaat kunnen zijn, meer dan bij machte om -economisch – de eigen broek op te houden.
De brug bij Kyle of Lochalsh naar Skye werd na jaren zeuren aangelegd. De Britten gaven een Duits consortium opdracht tot de bouw. De Schotten noemen de tolbrug dan ook “Hitlers revenge” en voeren met regelmaat actie tegen de tol.
Vooraanstaande economen zijn echter van mening dat Schotland dan wel een kort broekje gaat dragen (of een kleine kilt), immers wat moet het land als de olie-en gasbronnen zijn opgedroogd, iets wat toch binnen twee decennia staat te gebeuren.
Dat Schotland door Londen slecht bedeeld wordt is bovendien een misvatting. Zeker de laatste jaren is Schotland binnen de Unie rijkelijk bedeeld geweest en bovendien zelf ook meester geweest van alle publieke investeringen.
Hoe het ook zij, de Schotten vinden het prachtig – al is het om romantische motieven – dat het Ja-kamp plots aan de winnende hand is. Braveheart, William Wallace, de 13e eeuwse volksheld die het opnam tegen koning Edward de Eerst, wordt overal weer van stal gehaald. De Schotse nationalisten willen een eind aan de onderdrukking ( die geen onderdrukking is) en beschikken over hun eigen lot.
Tja en als dat zo mocht uitkomen, dan volgen de Friezen wellicht ook nog…
Waar het in wezen om gaat is dat de Engelsen Schotland, Ierland en andere landen ooit zijn binnengevallen en hebben gekoloniseerd, net als Nederland dat met Indonesië heeft gedaan. En dan mogen ze economisch misschien niet zo sterk staan, het is hun goed recht als een meerderheid dat wil.
Magna Frisia betrof ook Zeeland dus je kan een start proberen te maken Conny!
Of die onafhankelijkheid er nu komt of niet, het zal voor de Engelsen aanleiding moeten zijn om serieuzer met hun rijksgenoten om te gaan.
Met nog maar drie dagen te gaan heb ik nog steeds meer vragen over eventuele onafhankelijkheid dan dat er antwoorden gegeven worden. Het meest verbaasd ben ik misschien nog wel over dat niemand (inclusief de ‘Nee’ kant) het vreemd lijkt te vinden dat Schotland alle olie claimt, alleen maar omdat die gewonnen wordt voor de Schotse kust. Misschien zou Drenthe ook alle inkomsten uit gaswinning voor zichzelf moeten houden en Londen al het geld dat in ’the City’ door de banken wordt verdient.
Sowieso is een meerderheid van 51 procent, zoals die er nu ligt, erg dun.