Over schrijnende gevallen en het CPB

Even een schandpaaltje opstellen voor de CPB-onderzoekers Marloes de Graaf-Zijl, Albert van der Horst en Daniel van Vuuren die deze week het advies aan de regering: ’Langdurige werkloosheid: afwachten en hervormen’ dachten te moeten presenteren.
Deze veertigers, die nog nimmer de handen echt uit de mooien hebben gestoken en jaren verkeren in de ivoren torens van onderwijs en onderzoek, denken de oudere werklozen (45 plussers die bijzonder kansarm zijn op de huidige arbeidsmarkt) een dienst te bewijzen door het kabinet te manen om de ww-uitkering verder te verlagen en te bekorten, om arbeidsrechten van oudere medewerkers op te doeken en stellen verder voor om ontslagbescherming minder te laten afhangen van de lengte van het arbeidscontract en om het aantal leeftijdsafhankelijke regelingen in cao’s te verminderen.

Nou is recentelijk de ww al op de helling gegaan en zijn daardoor al 130.000 oudere actieven die op non-actief gesteld zijn zonder daar schuld aan te hebben getroffen in Nederland. Niet de duur of hoogte van de uitkering voorkomt dat mensen op leeftijd weer aan de slag kunnen geraken. Nee, eerder de hoge arbeidskosten en de mythes dat ouderen vaker ziek zijn en minder productief zouden zijn dan jongeren zijn vaak de drempels voor werkgevers om oudere mensen aan te nemen.

Ik zag dat Lodewijk Asscher dat goddank in de smiezen had, maar wat hij dan wel denkt te moeten doen om ouderen weer aan het werk te krijgen, dat wist de bewindsman van de Partij van de Afbraak niet. Ach ja, de geluiden (vaak zelf opgeroepen daar in Den Haag) zijn weer positief. Het gaat economisch beter, de zeven magere jaren zijn voorbij en meer van zulks worden in de media met graagte geventileerd.

Maar het maar, daar gaan de heren dames bestuurders graag nog aan voorbij. Aan het maar de werkloosheid is en blijft hoog. Vooral onder die 45-plussers, die 130.000, waarvan er ruim 40 procent langer dan een jaar zonder betaald werk zit. (Bij 55-plussers zijn de cijfers nog schrijnender, maar alla). Die mensen mogen nu hun spaargeld opteren, hun huis opvreten, om uiteindelijk in de bijstand te belanden. Voorgoed. Mensen in nood komen in hoge nood en een paar van die adviseurs in rijksdienst, zonder empathisch vermogen, willen het best nog wel wat erger maken.
Nou ja, voorlopig gaat gaat advies van die duurbetaalde CPB-onderzoekers (pek en veren, pek en veren,vlug!) de lade in, maar ook daarmee zijn die oudere mensen, waarvan er veel nog heel graag zinnig werk willen doen, niet echt gered.
De aandacht van het kabinet gaat de komende dagen dan ook in eerste instantie uit naar de opvang van 2000 of meer Afrikaanse en Syrische vluchtelingen…