In het Land der Klootlozen is Eenei koning

Over een paar weekjes kan Jan la Gasse, de nieuwe echte baas bij Zeeland Seaports en niet meer de duurbetaalde temp die hij eerder was, als een razende Roeland telkeer gaan in de glasbak die fungeert als kantoor van Zeeland Seaports in Terneuzen.
Ha, die oud-manager van Dow Benelux, Corus en Stork/Fokker Elmo, zal die Zeeuwse kleikloten eens laten weten wie ze definitief in huis hebben gehaald. De Duivel in eigenste persoon, Koning Klootzak, de Notenkraker. Hij zal ze…
Eerst zitten zeiken over zijn salariëring.
Dan beginnen emmeren over zijn beleid
en vervolgens ook nog eens kankeren op zijn manier van managen.
Hij zou een angstcultuur hebben gecreëerd in de burelen die ooit door Hans van der Hart met zachte hand (en nooit op zondag) werden gerund.
Een angstcultuur in de Zeeuwse haven.
Welja, van geen wonder dat de vele criminelen van Letty Demmers daar vrij spel hebben…

Een angstcultuur.
Lispelen aan de koffiemachine.
Zacht sluitende deuren als La Gasse de gangen instapt.
“Ja meneer, zeker meneer, goed meneer “ (de klootzak, wat denkt-ie wel)

Ach ja, in het Land der Klootlozen heerst Eenei, zeker rond Pasen.

La Gasse was een dure interim die een mooi baantje had gevonden dat ‘m best beviel en dat hij wel wilde continueren tegen dezelfde wedde. 230.000 eurootjes, voor Zeeuwse begrippen wat veel, maar voor een temp alla.
Moet je nu dezelfde man, voor dezelfde taak in vast dienstverband nu minder gaan betalen?
Ja, aandeelhouders en commissarissen, dat had gekund.
Dan had de politiek eens niet weer even verongelijkt kunnen doen.
Dat hadden jelui La Gasse gewoon kunnen aanbieden, zo en niet anders.
Maar dat durven we niet.
Dat doen we in Zeeland niet.

“Hij geniet steun van het managementsteam, het bedrijfsleven en bestuurders van andere havens”, weet gedeputeerde Carla Schönknecht te melden. Ach ja, steun van buiten compenseert het volledig gebrek aan steun binnen. Werkt het zo, ik dacht het niet.
Deze aanstelling is de zoveelste vraag om problemen.