Elke keer als er in het kernpark Doel iets gebeurd erger ik me blauw aan Nederlandse overheidsinstanties en bestuurders, omdat die op geen enkele manier bij machte zijn om burgers te informeren over de aard en ernst van de storingen in het Belgische nucleaire park. Ze verstrekken geen info, zijn te laat met communiceren of verspreiden berichten die kant noch wal raken. En meestal ligt dat dan gewoon aan de Belgische counterparts die het vertikken om tijdig informatie te verspreiden, protocollen – want die zijn er wel en al jaren – gewoon te negeren of vragen van over de grens afdoen met een nietszeggend “Valt allemaal wel mee, alles is onder controle, geen gevaar voor personeel of omwonenden.”
De voorbije maand ging het in Doel weer op alle fronten goed mis. In de derde week van april werd Doel 1, de oudste centrale stilgelegd vanwege een lek. Niets aan de hand riepen de parate troepen gelijk, maar dat signaal was voor de West-Brabantse burgemeester direct aanleiding om de bevoegde instanties om meer duidelijkheid te vragen. Vanuit Zeeland klonk de gebruikelijke stilte, alleen in Reimerswaal begon na een dag of wat de plaatselijke PvdA-afdeling zich te roeren met wat raadsvragen over veiligheids-en gezondheidsaspecten.
Niet geheel onterecht, want een week later bleek dat de Belgen weer akelig om de pot hadden zitten breien. Het lek in de kerncentrale Doel was ernstiger eerst werd gemeld. Het lek zat niet in het koelsysteem, zoals toen werd gezegd, maar echt bij het reactorvat zelf. Volgens Belgische media is het voor het eerst dat er “ongecontroleerd water lekt dat uit de kernreactor zelf komt”.
Uit de reactor zelf dus. Reden voor het CDA in Hulst om toch ook maar even aan de bel te trekken, ook al omdat niemand anders iets van zich liet horen. Geen wethouder, geen burgemeester, GGD of wat dan ook. En in die hele week wist de Veiligheidsregio Zeeland eigenlijk helemaal van niets, zoals gebruikelijk de voorbije dertig jaar.
En gohgohgog vorige week begonnen de verzamelde roverhoofdmannen van Zeeland – de burgemeesters – samen te klagen over die ellendige indianenverhalen rond de kerncentrale van Doel waar ze toch maar eens vanaf moesten. Jaja, wist glimlach-Mulder, de beroepssusser uit Hulst : “Ik werd zelfs gebeld door mensen die niet in de Westerschelde durfden te zwemmen, omdat ze bang waren dat het water besmet was.”
Ik geloof daar geen moer van, temeer ook dat de PvdA-Reimerswaal dat soort zaken een week eerder ook al gevraagd had.
Waar het om ging was dat de Belgen dagenlang feitelijk onjuiste informatie hadden prijsgegeven en dat de Veiligheidsregio daar – voor de zoveelste keer – genoegen meenam. Net zoals een vorig keer toen er 60.000 liter olie in het kernpark ontsnapte en de Belgen zelfs dachten een een terreurdaaad, een onderzoek volgde maar of er ooit iets terroristisch binnen de hekken van het park heeft plaatsgevonden, daar kan alleen naar worden gegist. 60.000 liter olie, drie tankwagens en men weet nog niet hoe en wat. Ach ja. En nou roepen de Zeeuwse burgemeesters onder leiding van Jan Lonink van Terneuzen dat de indianenverhaal een volgend keer de kop moeten worden ingedrukt met betere en snellere communicatie…jaja.
Tsja vragen stellen is gemakkelijk. Politiek stelling nemen is kennelijk moeilijk. Het rumoer over het lek in Doel 1 zorgde er voor dat spontaan weer handtekeningen binnenstroomden onder de kerncentrales-doel-moeten-sluiten petitie die de SP Zeeland in 2016 on-line zette. De duizenden handtekeningen die toen binnenkwamen – ook via acties op straat – vonden destijds al snel hun weg naar de politiek. Maar vrijwel alle andere partijen hadden er geen boodschap aan. Nu spontaan weer handtekeningen binnenstromen, werkt de SP aan actualisatie. Info alvast hier: https://zeeland.sp.nl/nieuws/2018/05/doe-mee-teken-kerncentrales-doel-moeten-dicht
Het sluitingsverhaal is nog een verhaal apart. Sluiten, niet sluiten. Net als met de Nederlandse kerncentrale wordt er politiek in België nogal gemanoeuvreerd (in het donker). Vooralsnog denkt men aan sluiten op termijn, maar ik ben daar niet zo zeker van. De Belgen zijn zo afhankelijk van die oude rotdingen dat ze ze niet eens durven te sluiten.