Kleikind

Ik ga hier nooit weg
verankerd in de bodem
verzwolgen door de klei
bewegen is hopeloos toch
hoop ik op progressie
op vooruitgang en voorspoed
al zijn die wensen loos.

Ik hou van de hoge luchten
de grauwe wolken die passeren
en ons leren hoe nat
de regen uit het westen is
hopelijk blijft de vloed
voorgoed achterwege
en kunnen we ooit verder

Deze streek eindigt alle dagen hetzelfde
aan de einder zakt de zon in zee.
Woorden zeggen weinig
zeggen eigenlijk niets.

Over van Gremberghe

Journalist en internetondernemer. Verslaggever in algemene dienst. Schrijft over Zeeland, Neder- en buitenland. Over wat wel en niet gebeurt, over reizen en soms over gewone mensen. Immer gedreven en oprecht, voor zover daar sprake van kan zijn.
Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.