Een klein bericht in een kleine krant. “Havenschap Zeeland Seaports gaat op zoek naar een nieuwe exploitant voor de Westerschelde Container Terminal (WCT). Reden: de beoogde uitbater, PSA/Hesse-Noord Natie uit Antwerpen, wil geen handtekening zetten onder een nieuw contract. De plannen voor de WCT lopen hierdoor opnieuw vertraging op,” De PZC meldt het vandaag en wie het leest denkt er het zijne van. Zeeland Seaports gaat op zoek…haha…waar denkt Zeeland Seaports nu nog een marktpartij van betekenis te vinden die een terminal moet exploiteren die nog lang niet verwezenlijkt is en wellicht nooit meer gerealiseerd wordt. In Brazilië of zo, of in India.
Als PSA Hessen-Noord-Natie – een maatschappij die overigens veel te lang aan het lijntje gehouden is – afhaakt, dan zegt een mondiale speler nee tegen de Vlissingse ontwikkelingen en dan is het gebeurd. Het kindje van Daan (Bruinooge) blijkt doodgeboren, de wens van Ron (Barbé) is vervlogen. Mogelijk kan alleen Sea-Invest nog een rol op containergebied in Zeeland spelen (een Belgische onderneming nota bene). Verbrugge terminals? Blijft ook bij een plan, een idee en mocht Verbrugge zijn riskante onderneming toch doorzetten, dan nog zal op termijn Sea Invest alleen overblijven.
Is dat jammer. Voor Freddy van Nieulande en zijn vrienden van de Kaloot niet, voor de ZMF’ers en aanhang ook niet. Voor de Groen Linksers en de salonsocialisten van de PvdA (de huidige statenfractie die in tegenstelling tot nota bene wijlen Thijs Kramer) nooit iets in het nazaatje van Daan hebben gezien ook niet.
Het is jammer voor de bedrijven in het Sloe die er op hadden gerekend dat de containerisatie van de Zeeuwse havens eindelijk op gang zou komen. Het is zonde voor de vele banen die de extra havenactiviteiten hadden gegenereerd. Het is jammer voor de havens die verstoken blijven van faciliteiten die nodig waren om mondiaal nog een kleine rol van betekenis te spelen. Zoals ik al eerder meldde Zeeland Seaports is gedoemd ondergeschoven te worden bij het grote nieuwe geheel Holland Seaports.
Dat dit gebeuren zo was allang te voorspellen. Het getalm in de abdij, het uitstellen, de nieuwe en weer nieuwere onderzoeken naar de WCT, de milieu-, dan wel natuurimpacten, alles leek er op dat het doorschuiven van beslissingen slechts een doel diende; het definitieve afstel.
En ik denk eerlijk gezegd dat dit Zeeland (zeker de havens) nog pijn gaat doen.