Er zijn er teveel…

Het is zover; vogelbeschermend Nederland is er eindelijk achtergekomen dat de gans geen bescherming nodig heeft. Jarenlang hebben natuurbeschermers alles in het werk gesteld om het de grauwe gans en zijn familieleden in dit land zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Fourageergebieden werden aangewezen. landerijen waarop de dieren vrijelijk konden gakken en grazen. Dat de beesten zich niet hielden aan die afgepaalde terreintjes maar liever de landerijen van buurman-boer kaalvraten, daar ging men gemakshalve aan voorbij. Boeren die vervolgens het gedierte wegjoegen werden geconfronteerd met pittige boetes, omdat de dieren met rust moesten worden gelaten.

Dat er teveel ganzen in Nederland waren – en niet meer als vanouds dit land aandeden tijdens de trek tussen koud en warme oorden -daar wilden de beschermers niet van weten. Maar wij, het poldervolk, wisten dat wel. Dit najaar zag ik het gevogelte als wolken muggen over de Westerzeedijk in Friesland waaien. Het gegak was niet van de lucht en bij het Grote Eiland bij Hulst gakten meutes gevederte dat het een lieve lust was. De jonge wintertarwe verdween op plaatsen als sneeuw voor de zon.
En waar waren die vossen toen. Die rooie rakkers, waarvoor de Partij voor Zeeland zo voor gewaarschuwd had, waar waren ze. Konden zij niet een vlucht grauwe jongens te pakken nemen in plaats van de eenden en kippen van die Zuiddorpenaren. Ze waren nergens en de ganzen zaten overal.
Honderdduizend zijn er nu teveel wordt er gesteld.
Ja nu.
Hoeveel komen er nog dagelijks bij.
Afschieten die hap wordt er gezegd.
Ja, maar de jagers hebben er geen zin in.
Die willen nu geen faam verwerven als slachters van de grauwe gans.
Ze pleiten voor een gedegen regeling.
Natuurbeschermers hebben het er over dat de ganzen in de menselijke voedselketen moeten worden opgenomen.
Ja, we moeten ze opvreten, maar moeten we ze dan ook eerst gaan vangen?
Moeten we allemaal een vangnetje kopen, nee toch.
Of zullen we ze massaal kortwieken en allemaal achter in onze tuintjes neerzetten als waakdier en grasmaaier.
Laat de Vogelbescherming nu maar ’s iets zinnigs bedenken. Die dodo’s.