In de laatste uitgave van VNG Magazine, het lijfblad van lokale bestuurders, maken burgemeesters en anderen zich zorgen over de verschraling van en in de media. Met name de regionale kranten en omroepen krijgen er van langs. Burgemeester Bearn Bilker van het Friese Kollumerland gaat het verst. “Zorg heb ik vooral over de pers: de rol van kranten, de media in de democratie”, sprak hij zijn burgers toe. “Steeds meer zie je dat kranten uit commercieel oogpunt niet meer de kritische rol vervullen, als hoeder van de samenleving, als bewaker van de democratie. Om dichtbij huis te blijven: we zien nauwelijks meer pers bij de gemeenteraadsvergaderingen. En daar schuilt een gevaar in. Kranten hebben het moeilijk. Dat begrijpen we, en er is ook respect over de wijze waarop ze hard werkend het hoofd boven water houden. Maar toch: kijkcijfers en commercie zijn op den duur niet bepalend, wel de functie en de inhoud.”
In Zeeland is de rol van met name de kranten op eenzelfde manier aan het afkalven als in Friesland en er is geen kruid tegen opgewassen.
Nog niet zo lang geleden was de PZC in dit eilandenrijk nog een meneer, nu is het een meisje van zeventien dat top zoveels bewerkt, op zoek gaat naar de populairste leraar, de hoogste zonnebloem en het leukste restaurant; waar ze van die heerlijke scampi’s hebben. Wat er in de stukkies staat doet er niet zo toe, als er maar een filmpje voor de site bijgeleverd wordt en foto’s (gemaakt met de telefoon in plaats van door een ingehuurde professional).
Raads-en commissievergaderingen worden amper of niet bezocht klaagt de Friese bestuurder. Welnu in het Zeeuwse wordt er evenzeer geklaagd. Sinds de invoering van het halfformaat (een halve krant voor de volle prijs) en de druk in het verre Best moeten verslaggevers hun kopij al in de vroege avond aanleveren terwijl de Zeeuwse vergaderaars hun zittingen steeds later beëindigen. De bewakers van de democratie kunnen hun rol daags erop pas vervullen als het nieuws geen nieuws meer is. Dat geldt voor PZC, maar ook voor De Stem, die feitelijk in Zeeland niet meer zelfstandig bestaat. Omroep Zeeland heeft dan het geluk dat ze de nadere ochtend nog even snel iets over een bijeenkomst kunnen berichten, maar omdat deze club amper bij machte is de provincie volledig te bedienen, schiet ook dat er vaak bij in.
De aangekondigde revival van de lokale omroepen kan de lokale politieke wellicht goed doen. Als men maar niet zo dom is om raads-en commissievergaderingen integraal uit te zenden.
Follow Me!
-
RECENTE BERICHTEN
RECENTE REACTIES
TAGS
- België
- CDA
- D66
- delta
- Doel
- Dow
- economie
- Europa
- Hedwige
- Hulst
- Kennedy-West
- krimp
- Lafoma
- Lonink
- Middelburg
- Mulder
- Omroep Zeeland
- ontpoldering
- Peijs
- politiek
- Polman
- PvdA
- PVV
- PvZ
- PZC
- Robesin
- ROC
- Rutte
- Sluis
- SP
- Terneuzen
- Thermphos
- TOP
- van Hulle
- Van Schaik
- verkiezingen
- Vlaanderen
- Vlissingen
- VVD
- WCT
- Wilders
- Zeeland
- zeeuws-vlaanderen
- Zorg
- ZSP
Archieven
Hoe zie jij de rol van de sociale netwerken hierin? Ik denk hierbij aan blogs, zoals die van jezelf, maar ook de rol van LinkedIn, Hyves, Twitter etc. Het valt mij nl. op dat er steeds meer ‘regionale’ websites, blogs, groups etc. ontstaan.
Is het niet zo dat ‘de hoeder van de democratie’ andere middelen aan het gebruiken is dan voorheen?
“Een meisje van zeventien dat top zoveels bewerkt”.
Haha, prachtige taal, monsieur VanGrem, en oh zo treffend beschreven.
Maar rombom wie maalt er nog om? Dat de papieren kranten hier in Zeeland (en elders) vrolijk afzakken naar het niveau van geleuter over luiers en ander populistisch libelle-gekout, dat ze hun eigen gebied niet meer kennen en nauwelijks historisch besef hebben, kan je simpelweg vaststellen, je hoofd schudden en overgaan tot de orde van de dag.
Zijn wij dan boze oude mannen geworden? Die twee mannetjes op het balkon in de Muppet Show? Waarschijnlijk wel, vrees ik. Maar is dat erg? Waarschijnlijk niet, denk ik.
Wij zijn de mopperende overblijfselen van een tijd waarin de oplagen van de papieren kranten slechts stegen. En wij als verslaggevers onderling vochten om een hele pagina in de zaterdagkrant te krijgen.
De tijd dat de chef-redactie een beul was die nooit ophield je te vormen en je inpompte dat er in de lead van je stuk altijd het Wat,Wie,Waarom en Wanneer moest staan en het liefst in twee zinnen.
Trendy was een vloek, hype, dat woord bestond nog niet, en sensatie of ‘lijfstijl’ was uitdrukkelijk verboden.
Een beul was het, je chef, maar een wijze beul.
Those were the days.
Maar de oplagen stegen. En de PZC en De Stem waren altijd The Talk Of The Town.
Of het 1 samenhangt met het ander?
Dat vraag ik u af, meneer Van Gremberghe.
Ondertussen begin ik dit blog leuker en leuker te vinden.
Alles hangt samen heer Maas, waarlijk alles.
Laat ons voorlopig maar als Statler en Waldorf commentaartjes geven op alles wat we zoal tegenkomen.