Als de laatste berichten juist zijn, ik zeg als, dan is staatssecretaris Henk Bleker zijn geloofwaardigheid in Zeeland en elders volledig verloren. Naar verluidt zou de bewindsman van landbouw en innovatie nu opteren voor het half onder water zetten van de Hedwigepolder in Zeeuws-Vlaanderen. Om zo tegemoet te komen aan de wens van veel Zeeuwen op geen land te offeren voor de veiligheid van Antwerpen en de Belgen wat soleaas te bieden omdat de veiligheid van d’n Anvers dan een beetje beter af is.
Zo’n halfslachtige oplossing lijkt op een Nederlands poldercompromis, maar is de slechtst denkbare optie zowel in de ogen als de voor-als van de tegenstanders van ontpoldering.
Magda en de haren van het actiecomité Red onze polders hadden vrij snel een reactie klaar:
“Stichting en Actiecomité “Red onze Polders” heeft met verbijstering kennis genomen van persberichten dat staatssecretaris de heer Bleeker (CDA)0 zou overwegen om een deel van de Hedwigepolder onder water te zetten. Een politieke oplossing die eigenlijk alleen maar verliezers kent. De grootste verliezer is het huidige kabinet. Het breekt immers een gegeven woord: de Hertogin Hedwigepolder blijft droog.
Verliezers zijn ook de agrariërs die in de Hedwige en andere delen van Zeeuws-Vlaanderen steeds meer goede landbouwgrond onder zout water zien verdwijnen.Dit resulteert in een snel oprukkende verzilting. De huidige generatie politici die verantwoordelijk is voor deze slechte en ondoordachte besluitvorming zal op korte termijn geen getuige zijn van de funeste uitwerking van dit sluipende verziltinggevaar. Nieuwe generatie boeren plukken hiervan de wrange vruchten.”
Nogmaals als, maar ik vrees met grote vreze dat deze nu al jaren durende klucht een verbazingwekkende apotheose gaat krijgen.
Dit dossier loopt mij over de schoenen. Ik ben onvoldoende deskundig om de argumenten van de van de pro en antieontpolderaars te weerleggen. Van de overheid ben ik gewend dat hun informatie gebaseerd is op halve veronderstellingen en verwachtigingingen die nog niet bekend zijn.Maar hier lagen de kaarten toch wel heel duidelijk op tafel. Aan sommige tegenstanders heb mij gestoord omdat die namens mij als inwoner van Zeeland en als overlevende van de watersnood dachten te moeten spreken. De opmerking: “een Zeeuw geeft geen land terug aan water” geeft blijk van een beperkt historisch besef. In het verleden werd meninig polder die zich niet kon bedruipen doodleuk ingevloeid. Daar had men geen enkele discussie over. Ook de verdachtmakingen aan de milieubeweging, die inderdaad wel heel erg vanuit een juridischkader opereerden, waren nou niet bepaald fraai te noemen. Kortom de reacties waren vaak weinig verheffend en meestal overgoten met een zeer sentimentele saus.
Ik kan hier een heel eind in meegaan.
ONTPOLDEREN blijft ONTPOLDEREN en… ” het half onder water zetten van de Hedwigepolder ” bestaat dat ? Halve maatregelen blijkbaar wel ?
Gewoon NIET ONTPOLDEREN, dat is helemaal duidelijk en het gaat niet alleen om de HedwigePolder. Er staan nu in totaal TWAALF polders langs beide oevers van de WesterSchelde op de nominatie om ooit ontpolderd te worden.
ONBEGRIJPELIJK !!!
Uit mijn hart gegrepen.
Vaak is een half ei beter dan een lege dop – zeker na Pasen -, maar dat geldt niet voor ONTPOLDEREN.
Als je er PRINCIPIEEL tegen bent dat er zout en vervuild water gaat ” bewegen ” waar nu nog vruchtbare landbouwgrond – ook natuur !!! – ligt, dan is deze halve maatregel NIET acceptabel.
ONTPOLDEREN NIET HEEL, MAAR OOK NIET HALF.
ONTPOLDEREN NIET HIER, MAAR OOK NIET DAAR.
ONTPOLDEREN NIET NU, MAAR OOK NIET DAN .
Mensen die menen dat caps lock hun reactie kracht bijzet, bereiken bij mij juist het tegenovergestelde.
Hier ligt gewoon het blote feit dat Antwerpen ooit het Sigmaplan uit wilde voeren, analoog aan de Maeslandkering. Dit kostte echter vele miljarden teveel, waarna ze op het lumineuze idee kwamen om die zotte, (toen nog) milieugekke Nederlanders zo ver te krijgen om de Hedwige op te offeren voor de vogeltjes e.a., gelinkt aan de droeve teloorgang van de natuur in de Westerschelde door de snode verdiepingen. De werkelijkheid is, dat het zodoende een potpolder zou worden voor extreem hoge vloeden om daarmee top van de getijdegolf af te vlakken, en daarmee Antwerpen gered. Zo geschiedde, en in het holst van de nacht, toen niemand in Zeeland van iets wist, werd in 2005 het verdrag door de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat, suikerspin Karla, mede ondertekent. De ironie wil dat zij nu onze Commissaris van de Koningin is…. Maar laat ons die Antwerpenaren niet wakker maken. Want als zij door krijgen dat ze moeten verkassen naar Zeebrugge, gelegen aan diep water, nog beter dan Rotterdam, kan het zo maar eens gebeuren dat dat de mainport van Europa wordt, en misschien wel ooit de grootste ter wereld. Exit Rotterdam dus. Maar daarvoor heb je visie nodig, en die hebben ze gelukkig in Vlaanderen (nog) niet. Plan B dan maar? Laat die Hedwige droog. Dan loopt Antwerpen eens een keer goed onder water, en verkassen ze alsnog naar Zeebrugge. Wij dammen dan de Westerschelde af, (wat er op termijn toch van moet komen vanwege de stijgende zeespiegel) en hebben zodoende een berg zoet water tot onze beschikking zonder gevaar voor overstroming. Eind goed, al goed!
Ik begrijp het niet meer…………….wordt de polder maar gedeeltelijk onder water gezet zijn ze nog niet tevreden, dat gedeelte wat ‘droog’ blijft is toch winst!!?? Of is dat te veel op z’n Koppejans…………………