Het wordt zo onderhand wel duidelijk dat de Gouden Delta inmiddels zijn gloed verloren heeft. De Zeeuwse maakindustrie krijgt de ene klap na de andere. Na SeaWay (deel Hoechst) in 2007, Zalco (Pechiney) vorig jaar valt nu hoogstwaarschijnlijk ook het doek voor ThermPhos (andere deel Hoechst). Jammer voor al die mensen die er werken, voor hun gezinnen, voor de samenleving, maar wat gebeurt, gebeurt. Gaan er nog bedrijven om?
Het ligt wel in de lijn van mijn verwachtingen.
Ik denk dat Zeeland ontzettend blij mag zijn dat de Noren vorig jaar de kunstmestfabriek van Yara in Sluikil volledig gemoderniseerd hebben, zodat die fabriek nog zeker een tiental jaren als moderne site kan blijven draaien, dat Dow zijn administratie en verkoop weer terughaalde naar Terneuzen om weliswaar buiten Dow-verband voort te zetten, maar alla, het leverde weer een paar honderd banen op, die anders verloren waren gegaan. In de Kanaalzone leiden de maakindustrieën al ettelijke jaren een marginaal bestaan. Buiten Cargill na, maar ook dat bedrijf heeft al enkele malen onder vuur gelegen en gelukkig afslankingen of bedrijfsverplaatsingen kunnen voorkomen. Dow zit in de hoek waar de klappen vallen, heeft met justitie te maken wegens overtredingen van protocollen en heeft – na jaren van ogenschijnlijke rust – inmiddels een vechtrelatie met de provincie Zeeland. Ik hoorde recentelijk een hoge Dow-man zeggen dat ze de voortdurende controverses ” meer dan zat zijn”. En dat zullen de Amerikanen het ook wel zijn, meer dan zat. Ik heb al eerder geschreven dat Dow doorgaat met het vervreemden, met het afstoten van concerneigen bedrijfsactiviteiten aan derden, en dat spel gaat ook door, omdat het alles te maken heeft met de transitie die Dow mondial doormaakt van bulkproducent naar producent van chemische specialties.
En dan den overkant. Damen Shipyards? Oeh?
Scheepsbouw in Nederland, een moeilijke?
Te handhaven. Denk eens goed na.
Philips dan, allang uit onze contreien verdwenen op wat ledlampjes na.
Over, wat als de kolencentrale sluit, de Cokesfabriek is al dicht en hoe gaat het met wat ooit de machtige Sidmar in Zelzate was? Juist, errug slecht. Wat is er straks nog over te slaan? Fosfaten? Oh ja de Zuidchemie in Sas van Gent, die draait nog steeds, marginaal, maar toch.
Gog en hoe stond het met al die mooie containerterminals.
Er ligt een prachtige Scaldiahaven, maar over Sea Invest hoor je Zeeland Seaports niet meer (en andersom ook niet) en hoe staat het er met de Verbrugge Containerterminal voor, een gesloten boek? Net als de WCT.
Over Verbrugge zelf dan maar? Wanneer gaan daar klappen vallen? Of worden daar nog steeds gaten gedicht met gemeenschapsgeld van onze Delta?
Oh nog wat..Delta? Ons energiebedrijf, ons kleintje in de vechtmarkt. Jarenlang fixatie op een kerncentrale die er niet komt en dan zien dat de wereld in crisis is. Oeioeioei.
Ik ga niet meer verder.
Ik durf het niet.
Noem een bedrijfsnaam en de twijfels borrelen op.
Nou nee, een bedrijf blijft nog duizenden jaren letterlijk actief, de Covra, daar raken wij Zeeuwen nooit vanaf…maar ofdat een meevaller is?
Tja, dat al die bedrijven het loodje dreigen te leggen of reeds legden is niet moeilijk. We leven tegenwoordig in een geglobaliseerde wereld, waar je met enorme schepen het ene in een goedkoop land geproduceerd product naar het duurdere kunt transporteren voor weinig geld. En zolang hier de groene rakkerij plaats vindt en daar niet, hebben de bedrijven het hier moeilijk. Met “groene rakkerij” bedoel ik niks negatiefs, het is juist goed. Maar dan moeten we in combinatie hiermee grootschalig inzetten op duurzaam produceren van energie en goederen. En daar zit hem de kneep. Dat willen we/doen we niet. Nog niet. Incidenteel wel, maar dat zet geen zoden aan den dijk. Zelfs China en Belgie schijnen hiermee verder te zijn als ons, en toch zeker Duitsland. Wij zijn toch die inventieve Nederlanders? Laat het dan maar eens zien!
26 juni 2012 werd op de Universiteit van Tilburg een Vastgoedlab georganiseerd, t.w. het Webinar: “Nieuwe Markten, Nieuwe Kansen”. Via http://www.VastgoedLAB.nl is het alsnog te bekijken! Hierin zijn nieuwe lichtpunten voor een Gouden Delta gecommuniceerd om (opnieuw) haar gloed en toekomstperspectief veilig te stellen. Het idee is nog in een prille fase. Het betreft een briljante suggestie om van levensgrote problemen unieke kansen te maken… In de donkerste nacht zien wij soms dat de verste ster ons pad kan verlichten met nieuwe hoop en heldere perspectieven… Vanuit Brabant wens ik Zeeland nieuwe moed en inspiratie toe bij volharden en innoveren van nieuwe kansen in de toekomst.