Een meevallertje voor ziekenhuisgroep Zorgsaam. Dat is de uitspraak van de arbitragerechter in de zaak die de ontslagen directeur Paul Rademacher had aangespannen tegen zijn voormalige werkgever. Zorgsaam moet Rademacher niet een langdurige wachtgeldregeling betalen, waar hij om gevraagd had. Die regeling zou hem recht geven op vijf jaar doorbetaling van bijna zijn volledige salaris. In totaal zou dat de zorginstelling 1,25 miljoen euro hebben gekost.
Het arbitragecollege vindt in het vonnis in de zaak dat het “niet aanvaardbaar” is dat Paul Rademacher van een “mede door zijn toedoen bijna failliete zorginstelling uitbetaling van een torenhoog wachtgeld verlangt.” Wel moet Zorgsaam de directeur, die in september werd heengezonden met behoud van salaris tot eind van het jaar, een afkoopsom van 238.740 euro betalen.
Zorgsaam stapte naar de arbitragerechter om Rademacher te kunnen ontslaan met een vergoeding van maximaal 75.000 euro. Volgens de zorginstelling heeft de ex-topman zich schuldig gemaakt aan financieel wanbeheer, waardoor de ziekenhuisorganisatie op de rand van faillissement kwam te bungelen. Opmerkelijk is dat de rechter deze zienswijze niet deelt. In het vonnis wordt gesteld dat „de topman zijn verplichtingen niet ernstig heeft veronachtzaamd.”
En dat is toch frappant, omdat Rademacher van Zorgsaam de zak kreeg, omdat hij niet tijdig had ingegrepen bij de zorginstelling toen de tekorten zich ophoopten en saneren, bezuinigen en ontslagen noodzakelijk werden.
Zorgsaam kampt momenteel met een tekort van bijna 25 miljoen euro. Een sanering van de tekorten lijkt in beeld te komen nu banken hebben aangegeven te willen meewerken aan zo’n operatie. Vorig jaar werden ook al bijna 300 medewerkers van de instelling ontslag aangezegd. In mei volgen er nog ettelijke tientallen.
Over de arbitragezaak willen partijen geen mededelingen doen. Punt is wel dat Zorgsaam nog twee directeuren heeft kwijtgespeeld. En als ook zij hun verplichtingen ook niet ernstig hebben veronachtzaamd zal ook voor hen de beurs nog moeten worden getrokken.
Dat is dan de ene ziekenhuisgroep in het Zeeuwse.
De andere verkeert ook weer eens nadrukkelijk in de problemen. Liquiditeitsproblemen wel te verstaan. Een lopend tekort van 10 miljoen, dat snel wegbezuinigd moet worden. De patiënt gaat daar niets van merken weet de voorlichter van ADRZ, nou mooi, het personeel klaarblijkelijk wel. Omroep Zeeland meldt: „Het is onzeker of het personeel van het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis in mei het salaris en vakantiegeld krijgt uitbetaald. Het uitbetalen hangt af van het aantal patiënten dat in maart in het ziekenhuis is behandeld. Als die inkomsten tegenvallen, worden de salarissen en vakantiegelden mogelijk niet of later uitbetaald.”
En zo blijft de zorg in Zeeland zorgelijk.
Naar aanleiding van de berichtgeving van Omroep Zeeland kwam ADRZ zelf met een aanvullende verklaring die ik U niet wil onthouden: “Het ADRZ heeft een actieplan opgesteld om financieel gezond te blijven. Dat is nodig doordat het ziekenhuis in de eerste maanden van het jaar minder patiënten behandelde dan voorzien. Dat komt overigens overeen met het beeld dat ook andere Nederlandse ziekenhuizen ervaren. Er wordt vooral gesneden in personeelskosten en inkoop. Helaas zorgde Omroep Zeeland vandaag ten onrechte voor onrust door te melden dat er onzekerheid over bestaat of het ADRZ het salaris over mei plus de vakantietoeslag kan betalen. Dit is niet aan de orde en dat heeft Claudia Brandenburg, lid van de Raad van Bestuur van het ADRZ, vanmiddag in een telefonisch interview met Omroep Zeeland (niet, Grem) duidelijk gemaakt. De Raad van Bestuur verwacht dat het actieplan en overleg met verzekeraars ertoe leidt dat de liquiditeit van het ziekenhuis op orde kan blijven.”
Geen salaris en vakantiegeld in mei, maar wel bakken vol geld voor de top; klinkt dat niet als Griekse toestanden? Lang leve de marktwerking, hulde aan onze privatiserende politici. Kunnen we ze aansprakelijk stellen voor decennialang wanbeleid?